439 / 497
438
Kadın Odaklı Politikaların Hükümet Programlarına Yansımaları Üzerine Bir Analiz
bu çalışma sonucunda görülmüştür ki, hükümet programlarında yer
alan sözcükler ve kadın imgeleri, kadın sorunlarının erkek gözüyle
dile getirildiğini ortaya koymaktadır. Programlarda, kadınlar eş ve
anne rolüyle özdeşleştirmekte, çalışma ve çalışan kadına yapılan vur-
gu ve hedefler bu rollerine uygun olacak şekilde kurgulanmaktadır.
Hükümet Programlarında açıkça görülen kadın konusundaki he-
deflerin kısırlığını, bu konuda hükümet desteği veya öngörüsünün
olmaması ile açıklamak mümkündür. Bu anlamda, yürütme erkinin,
yasalardaki önemli kazanımlara rağmen, kamu siyasalarına yol gös-
terme işlevini (49 uncu, 53 üncü hükümet programlarını kısmen hariç
tutarsak) yerine getirmek üzere kadınlara karşı ayrımcılığa son vere-
cek bir yaklaşımı benimsediğini söylemek güçtür. Diğer bir değişle,
iktidar partilerinin çoğu, Türk siyasi hayatının başat erkek egemen
yapısına uygun söylem kullanmıştır. Yürütme erkinin bu tutumuna
rağmen, özellikle 1990-2000 yılları arasında kamu siyasaları değişmiş,
çalışmada değinilen belli başlı yasal, yönetsel ve kurumsal ilerleme-
lerden de görülebileceği gibi, kadın sorunu nispeten kabul görmüştür.
Bu tarihten itibaren yaşanan değişime siyasi partiler de ayak uy-
durmuştur. Siyasi partilerin ideolojilerinin birbirine benzemeye başla-
dığı 2000’ li yıllardan sonra, özellikle AK Parti hükümetleri ile birlikte,
kadın konusuna metinlerde daha çok yer verilmeye başlanmıştır. Yak-
laşık 15 yıldır devam eden AK Parti iktidarının hükümet programla-
rında özellikle 2010’ lardan itibaren kadına yönelik özel başlık açıldı-
ğı, konuya oldukça geniş yer verildiği açıkça görülmektedir. Kadına
ilişkin özel başlık açılması ve hükümet programlarında ağırlığının
arttırılması olumlu olmakla birlikte, metinlerin incelenmesinden de
görüleceği gibi, kadın sorununa aile dışında çözüm üretmeye çalışıldı-
ğında bile, asıl hedef güçlü aile ve güçlü toplum hedefine ulaşmaktır.
Dolayısıyla bu gelişme iki yönden sorunludur. İlki kadına yapılan ya-
tırımın “güçlü toplum”, “güçlü aile” hedefine ulaşmak için araçsallık
içermesidir. İkincisi ise, kadına ilişkin hedeflerdeki artışın bir kısmının
temelde yapılan icraatların da özetlenmesi nedeniyle göründüğü ka-
dar çok olmamasıdır.
Sonuç olarak, hükümet programlarının incelenmesi sonucunda,
aslında kadın konusunun siyasi sisteme kendini kabul ettirmesinde
hükümet desteği ya da öngörüsünün olduğunu söylemek güçtür. Bu-
nunla birlikte, hükümetler tarafından verilmeyen destek, aynı dönem-