326 / 441
TBB Dergisi 2013 (104)
Atilla PINAR
325
Halka müderris ise,
Hakikatte asidir.”
(T.C. Kültür Bakanlığı, 1000 Temel Eser Dizisi/166, Yunus Emre,
Güldeste, sayfa 155, 1996)
Şu hâlde Hâkim-Savcı olarak önümüze gelen her insana taşıdığı
temel insan hakları itibari ile eşit davranmak öncelikli ve temel göre-
vimizdir.
Bu meyanda Edebalı’nın ‘İNSANI YAŞAT Kİ DEVLET YAŞA-
SIN’ öğüdü, Osman Gazi’ye vasiyetinin önemli bir parçasıdır.
ÖNERİDİR;
‘
İnsanlara eşit davranmanın bir gereği olarak
’;
herkese karşı
gösterilen ve hiç kimseden esirgenmeyen bir ‘tebessüm’ün bize ma-
liyeti sıfırdır.
Servetimizden
veya
sıhhatimizden
hiçbir şey götürme-
diği gibi
görevin hakkıyla ifasına da mani değildir.
Madem insana hizmet ediyoruz
o halde
insanî bir yaklaşımı
da
‘maliyeti sıfır olan mütevazı bir tebessümü de’ YARGISAL HİZMETİ-
MİZİN bir parçası olarak görebiliriz / görmeliyiz.
I-& - TEZ; “HER EVRENSEL DEĞER / KAVRAM / KURUM
ÖNCE YERELDİR.”
Yerel olmadan / olunmadan evrenselliğe geçilemez. Bunu sosyal
/ sosyolojik bir vakıa / gerçeklik olarak ele alabiliriz.
Bazı kavramlar vardır ki zamanı ve zemini aşarak evrenselliğini
sürekli bizlere hatırlatır.
Evvelen bugün itibariyle şu temel argümanı rahatlıkla sunabiliriz.
Her evrensel değerin, ayaklarını bastığı ve yeşerdiği bir yerel / lokal
mahal-zemin-ülke vardır. Nitekim yerelden yola çıkıp genel kabul
sonucunda evrenselleşen o kadar değer vardır ki bunlar sayıca hem
çok fazladır hem de tamamı insanlığın ortak malı hâline gelmişlerdir.
Örneğin Tıptaki Sezaryen ameliyatının ilk uygulaması ve isim babası
bu şekilde doğan ilk bebek bizzat Roma İmparatoru Julius Sezar’ın ta