TBB Dergisi 117.Sayı

TBB Dergisi 2015 (117)

Kutlay TELLİ

127

Elbette, her türlü terör faaliyeti, suçtur, gayrı meşrudur ve bu ne-

denle de cezai yaptırımı hak etmektedir.

Bu konuda, devletin, gerek-

tiğinde önleyici ve gerektiğinde de bastırıcı önlemleri devreye sokma

yükümlülüğü, uluslararası hukukun bir emridir. Gerçekten de BM

Şartı Bölüm VII uyarınca alınması nedeniyle hukuken bağlayıcı olan

1373 (2001) sayılı Güvenlik Konseyi kararı,

terör eylemlerini finan-

se eden, planlayan, hazırlığını yapan, işleyen ve destekleyen herkesin

adalet önüne getirilmesi

ve bu eylemlere teşebbüs edenlere rahat ve

huzur imkânının tanınmaması

(the principle of denying safe haven)

konusunda her ülkeye keskin bir sorumluluk yüklemiştir.

Uluslara-

rası prensipler gereği, terör faaliyetlerine bir şekilde karışan bireyler,

soruşturulmalı, kovuşturulmalı, haklarında cezai hüküm tesis edil-

meli ve gerçekleştirilen fiilin ağırlığına göre cezalandırılmalıdır.

halde, devlet organlarıyla herhangi bir bağı olmasa bile terör faaliyeti

yürütenlerin, kamu otoritelerince yakalanmaması ve cezalandırılma-

ması, bu otoritelerin özen yükümlülüğünün ihlali sayılarak ilgili dev-

letin uluslararası arenada sorumluluğunu sonuç doğuracaktır.

Öte yandan, terörle mücadele, ulusal ve uluslararası hukuk-

tan bağımsız yürütülemez. Gerçekten de ‘hukuk devletinde hu-

kuk, devlet kudretinin hem temeli/meşruluk kaynağı hem de sınırı

durumundadır’.

Hukuk devleti fikrinin ana dayanak noktası ise yö-

netme gücünün, sınırlandırılması ve öngörülebilir hale getirilmesiyle

Örneğin bkz. Resolution adopted by the General Assembly on Measures to Elimi-

nate International Terrorism (A/RES/49/60).

Çoğunlukla birer yumuşak hukuk üretimi (soft law product) olarak görülen BM

Genel Kurulunun kararları veya konferanslarının aksine, uluslararası barış ve

güvenliğin korunması amacıyla Bölüm VII uyarınca karara bağlanan Güvenlik

Konseyi kararları tam bir sert hukuk (hard law) örneği olup, bağlayıcıdır: Alan

Boyle and Christine Chinkin, The Making of International Law (Oxford Universi-

ty Press, New York 2007), at 211, 229 and 230.

Resolution adopted by the Security Council at its 4385th meeting on September

2001 (S/RES/1373 (2001)), para. 2-e.

Ibid.

2012 Report of the Special Rapporteur on the Promotion and Protection of Human

Rights and Fundamental Freedoms While Countering Terrorism, Ben Emmerson

(A/HRC/20/14), para. 66(a).

Umut Kedikli, Uluslararası Terörizm ve Devlet Sorumluluğu (Nobel Yayıncılık,

Ankara 2013), s. 87 ve 273.

Mithat Sancar, ‘Şiddet, Şiddet Tekeli ve Demokratik Hukuk Devleti’, (2000-01)

Doğu Batı: Hukuk ve Adalet Üstüne 25, Yıl: 4, Sayı: 13, s. 36.