76 / 617
TBB Dergisi 2015 (120)
Ayşen SEYMEN ÇAKAR
75
HİNDİSTAN’DA SATİ GELENEĞİ
Kadının yakılması, kadına karşı şiddetin ölümcül bir türüdür.
Polis kayıtlarına göre, Hindistan’da, Yeni Delhi’de 1979 ve 1983 yılları
arasında 2755 çeyiz sebebiyle yakma, Karnakata Eyaletinde 1987 yılın-
da 792, 1988 yılında 922 adet çeyiz sebebiyle öldürme (dowry deaths)
olayı yaşandı. Çeyiz yakmalarının coğrafi yayılımı, bazılarının ileri
sürdüğüne göre, Kuzey Hindistan’da daha yaygın iken diğer bazıla-
rına göre Delhi, Harayana, Punjab, Uttar Pradesh’in batısı ve Guja-
rat’taki Saurashtra bölgesinde yoğun bir konsantre ile işlenmesi dahil
tüm Hindistan’da yaygındır (Johnson Pamela S. ve Johnson Jennifer
A., .
2
Hindistan’da çeyiz yükümlülüğünü yerine getiremediği için her
gün yirminin üzerinde, gayri resmi kaynaklara göre ise yetmiş civa-
rında kadın yakılarak öldürülmektedir.
3
Yapılan değişik çalışmalarda
Hindistan’da koca şiddetinin % 20 ila 75 arasında olduğu belirtilmiş-
tir.
4
Kız çocukları, aile için ekonomik külfet olarak görüldüğünden,
Hindistan’da doğan kız bebeklerin her yıl bir buçuk milyonunun ölü-
me terk edildiği tahmin edilmektedir.
5
Hindistan’da sağlık nedeniy-
le kız çocukların ölümü, erkek çocuklarınkinden % 60 daha çoktur.
Bunun sebebi, kız çocukla erkek çocuk arasındaki biyolojik fark değil,
gıdanın, bakımın, ilginin kızla erkek arasında eşit dağılmamasıdır.
6
Hindistan’da kadına yönelik genel eğilim bu yöndedir. Bu çalışmada
sadece Hindistan’daki sati uygulaması incelenecek olup kadınların çe-
yiz yükümlülüğünü yerine getirememeleri sebebiyle yakılma olayları
bu çalışmanın kapsamı dışında tutulacaktır.
Sati (Su-thi veya Suttee), dul bir kadının kendini, kocasının cenaze
ateşinde yakarak kurban ettiği geleneksel bir Hint uygulamasıdır. Ba-
2
Pamela S. Johnson ve Jennifer A. Johnson, “The Oppression of Women in India”,
Violence Against Women, 2001,
Sage Journals
, s. 1052,
http://vaw.sagepub.com/content/7/9/1051.full.pdf+html , (E.T. 04.01.2015).
3
Oktay Uygun,
Devlet Teorisi
, On İki Levha Yayınları, İstanbul, 2014, s. 512.
4
Işıl Vahip ve Özge Doğanavşargil, “Aile İçi Fiziksel Şiddet ve Kadın Hastaları-
mız”,
Türk Psikiyatri Dergisi
, 17 (2), 2006, s. 108.
5
Uygun, a.g.e., s. 512.
6
Gülay Arıkan, “Kırsal Kesimde Kadın Olmak”,
Hacettepe Üniversitesi Edebiyat Fa-
kültesi Dergisi
, Cilt 5, Sayı 2, Aralık 1998, s. 11.