208 / 473
TBB Dergisi 2015 (121)
Gökhan Yaşar DURAN
207
(5) (Değişik: 29/6/2005 – 5377/28 md. ) Yabancı bir ülkede seçilmiş veya
atanmış olan, yasama veya idarî veya adlî bir görevi yürüten kamu kurum
veya kuruluşlarının, yapılanma şekli ve görev alanı ne olursa olsun, devlet-
ler, hükümetler veya diğer uluslararası kamusal örgütler tarafından kurulan
uluslararası örgütlerin görevlilerine veya aynı ülkede uluslararası nitelikte gö-
revleri yerine getirenlere, uluslar arası ticarî işlemler nedeniyle, bir işin yapıl-
ması veya yapılmaması veya haksız bir yararın elde edilmesi veya muhafazası
amacıyla, doğrudan veya dolaylı olarak yarar teklif veya vaat edilmesi veya
verilmesi de rüşvet sayılır. ”
Yukarıda açıklanan madde ve bu madde ile bağlantılı olan ‘
etkin
pişmanlık (TCK m.254)
’ hükmü düzenlenişinden kısa bir süre sonra 02.
07. 2012 tarih ve 6352 sayılı ‘
Yargı Hizmetlerinin Etkinleştirilmesi Amacıyla
Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılması ve Basın Yayın Yoluyla İşlenen Suçlara
İlişkin Dava ve Cezaların Ertelenmesi Hakkında Kanun’
ile değişikliğe uğ-
ramıştır.
11
Bu değişiklikler özetle şöyledir:
765 sayılı mülga TCK’da yer alan basit rüşvet suçu yerine 5237 sa-
yılı TCK’nın 257’nci maddesinde düzenlenen görevi kötüye kullanma
suçuna 3’ncü fıkra olarak ilave edilen, ‘
Görevin Gereklerine Uygun Dav-
ranması İçin veya Bu Nedenle Çıkar Sağlamak Suretiyle Görevi Kötüye Kul-
lanma Suçu’
, bu madde metninden çıkarılmıştır (6352 s.K.m.105/5-b).
İrtikap suçuyla ilgili olarak TCK’nın 250’nci madde 1’nci fıkrasına
eklenen, ‘
Kamu görevlisinin haksız tutum ve davranışları karşısında, kişinin
haklı bir işinin gereği gibi, hiç veya en azından vaktinde görülmeyeceği endi-
şesiyle, kendisini mecbur hissederek, kamu görevlisine veya yönlendirebileceği
kişiye menfaat temin etmiş olması halinde, icbarın varlığı kabul edilir’
şeklin-
deki ikinci cümle eklenmiştir. Bu değişiklikle rüşvetin uygulama alanı
çok daraltılmıştır.
12
6352 sayılı Kanun’la yapılan yukarıda özetlenen değişikler sonu-
cu Rüşvet suçunu düzenleyen 252’nci maddenin yürürlükteki son hali
aşağıdaki şekle dönüşmüştür:
11
6352 sayılı Kanun’un genel gerekçesinde, bu değişikliğin nedeni, uluslararası ku-
ruluşların tavsiye kararlarına dayandırılmıştır (Ünlü, s.331).
12
Durmuş Tezcan/Mustafa Ruhan Erdem/R.Murat Önok, Teorik ve Pratik Ceza
Özel Hukuku, 9.Baskı, 2013, s.874.