dergi 127

Veteriner Hekimin Sözleşme Dışı Sorumluluğu

266

nu kabul eden yazarlar,

bu durumun, hayvanın aynî hak konusu

olmasına engel teşkil etmeyeceğini belirtmektedirler.

Buna karşılık,

bazı yazarlarca, hayvanların alım-satım konusu oldukları, üzerlerinde

mülkiyet hakkı ve rehin gibi sınırlı aynî hakların kurulabildiği göz

önüne alındığında,

Türk hukuku bakımından eşya olma nitelikleri-

ni korudukları ifade edilmektedir.

Hayvanın hukukî anlamda eşya

sayıldığını kabul eden yazarlara göre, ekonomik değerinin bulunup

bulunmadığı önem taşımaksızın, üzerinde fiili hâkimiyet kurulabi-

len, kişisel nitelik taşımayan, sınırları belirli cismanî (maddî) varlıklar

hukukî anlamda eşya sayılır.

Nitekim hayvanın eşya olmadığı sonu-

cuna varılabilmesi için, Almanya, İsviçre ve Avusturya’da olduğu gibi

bazı kanunî düzenlemelere

ihtiyaç bulunmaktadır.

Hukukumuza

Oğuzman/Seliçi/Oktay-Özdemir, s. 10, dn. 33; Mehmet Ayan, Eşya Hukuku

II, Mülkiyet, Mimoza Yayıncılık, 7. Bası, Konya 2014, s. 575; Lale Sirmen, Eşya

Hukuku, Yetkin Yayınevi,

2. Bası,

Ankara 2014, s. 9; Hayvanların eşya benzeri

olduğuna dair görüşün, hayvanların hukukî konumlarına ilişkin mevcut kanunî

düzenlemelerinde değişiklik yapılan İsviçre, Almanya ve Avusturya hukukları

açısından kabul edilebileceği yönünde bkz. Sanem Aksoy Dursun, Eşya Kavramı,

On İki Levha Yayıncılık,

İstanbul 2012, s. 185-186.

Oğuzman/Seliçi/Oktay-Özdemir, s. 8-10.

Hayvanları Koruma Kanunu’nun 5. maddesinin 5. fıkrası gereğince ev ve süs hay-

vanlarının haczinin yasaklanması dışında, hayvanların diğer eşyalar gibi alım-sa-

tımı, ticareti yasaklanmamıştır (Mehmet Ünal/ Veysel Başpınar, Şeklî Eşya Huku-

ku (Giriş Zilyetlik Tapu Sicili), Yetkin Yayınevi, 6. Bası, Ankara 2012, s. 71; Veysel

Başpınar, Mülkiyet Hakkını İhlal Eden Müdâhaleler, Yetkin Yayınevi,

Ankara

2009, s. 108).

Turhan Esener/Kudret Güven, Eşya Hukuku, Yetkin Yayınevi,

5. Bası, Ankara

2012, s. 39; Ünal/Başpınar, s. 71-72; Başpınar, Mülkiyet Hakkı, s. 108; Şeref Ertaş,

Eşya Hukuku, Fakülteler Barış Yayınevi,

11. Bası, İzmir 2014, s. 7; Jale Akipek/

Turgut Akıntürk, Eşya Hukuku,

Beta Yayınevi, İstanbul 2009, s. 26.

Erol Cansel, Türk Menkul Rehni Hukuku (Teslim Şartlı Menkul Rehni), Sevinç

Matbaası,

C. 1, Ankara 1967, s. 56; Başpınar, Mülkiyet Hakkı, s. 65-72; Esener/

Güven, s. 37-38, 41.

Almanya, İsviçre ve Avusturya Medenî Kanunları’nda, hayvanların eşya olma-

dıkları, özel kanunlarla korundukları ancak farklı bir düzenleme bulunmadığı sü-

rece eşya için geçerli olan kanun hükümlerinin uygun düştüğü ölçüde hayvanlara

da uygulanabileceği yönünde birbirine benzer hükümler bulunmaktadır (Aksoy

Dursun, s. 183-184; Arzu Genç Arıdemir, “Hayvanların Hukukî Konumlarının

İyileştirilmesi Amacıyla İsviçre Medenî Kanunu ve Borçlar Kanunu’nda Yapılan

Değişikliklere Genel Bir Bakış”, Prof. Dr. Hüseyin Hatemi’ye Armağan,

Vedat

Kitapçılık,

İstanbul 2009, C. 1, s. 334-335). Hayvanların eşya olmaktan çıkarılma-

larına ilişkin İsviçre Hukukundaki gelişmelere dair ayrıntılı bilgi için bkz. Genç

Arıdemir, s. 329 vd.

Eşyanın bütün unsurlarını tam olarak sağlayan bir varlığın eşya olmaktan çıkarıl-

ması, ancak hayvan haklarının daha iyi korunması için gerekli olduğu düşünülen

bir kanun hükmüyle gerçekleşebilir (Aksoy Dursun, s. 187).