131

Ötanazi Hakkına Dair Genel Bir Değerlendirme

bul etmemektedir. İntihar eden kişinin cesedi, katillerin ve toplumdan

dışlanmış kişilerinki gibi cenaze merasimi yapılmaksızın ayrı bir yere

gömülmektedir.

Hristiyanlık dininin ilk dönemlerinde, Hristiyanlar arasında in-

tihar oldukça yaygındı. İlk olarak St. Augustin intiharı Hristiyanlık

inancındaki 10 emirden altıncısı olan

“öldürmeyeceksin

” emrine, karşı

bir hareket olarak görmüş ve intiharın her çeşidini günah sayarak ci-

nayetle eşdeğer olduğunu bildirmiştir. Bu yaklaşım etkisini Hıristiyan

dünyasında uzunca bir süre korumuş ve Ortaçağ’da intihar edenler in-

sanlık dışı muamelelere uğramışlardır. Örneğin intihar edenleri sürük-

leyerek bir odun yığınında yakıp veya bir fıçıya koyarak nehre atmak

bir adet halini almıştır. Gene 1789 devrimden sonra Fransa’da intihar

edenlerin bir kalbur üzerinde ata bağlanıp sürüklenmesi, mezarlığa

gömülmemesi ve hatta bütün ailesinin bu olaydan sorumlu tutulması,

İngiltere’de ise o dönemlerde, intihar edenlerin vücutlarından kazıklar

geçirilerek bir yola gömülmesi, intihara bakışı açıkça yansıtmaktadır.

Kilisenin baskısının azalması ile daha sonraları bu tür uygulamalar ya-

vaş yavaş kalkmıştır. 325 yılında Roma İmparatorluğu’nun resmi dini-

nin Hristiyanlık olarak ilan edilmesiyle birlikte intihar “katl” ile aynı

görülmüştür. Bugün Katolikler’de, intihar edenler Katolik mezarına

gömülmez ve cenazesinde rahip bulunmaz.

Protestan mezhebinin ortaya çıkması ile intihar oranlarında bir

artış görülmüştür. Rönesans dönemindeki bu artışı, o dönemin dü-

şünürleri en önemli sorunlardan biri olarak görmüşlerdir. J. Dumas

ve M. Montaigne, kendi dönemlerinde intiharın bütün Hristiyanlık

âleminde yayıldığını ve artış gösterdiğini belirtmişlerdir. İntihar oran-

larındaki bu artış günümüze kadar gelerek, bugün batı toplumlarında

en önemli toplumsal sorunlar arasında yer almıştır.

İslamiyet’in de intihara bakış açısı diğer tek tanrılı dinlerden fark-

lı değildir; hatta İslamiyet’te intiharın, başkasını öldürmekten daha

büyük bir günah olduğu belirtilmiştir. Susuzluk, açlık gibi nedenlerle

olanlar dışında intihar edenlere, cenaze namazı kılınmaması gibi bir

yaptırım da uygulanmaktadır. Cinayet işleyen ve idam edilenlerin

dahi cenaze namazlarının kılınması, İslam dininin intihar karşısındaki

Hamdi Kalyoncu, Ölümsüzlük ihtiyacı, Boğaziçi Yayınları, İstanbul, 2011