280 / 521
TBB Dergisi 2011 (96)
Bilgehan SAVAŞCI
279
kuralları muhakeme tarafları arasında bir değerlendirme yapmakta ve
anayasal ilkeler doğrultusunda hemmaddi gerçeğin bulunması olana-
ğını sağlamakta hem de sanığın asgari haklarını teminat altına almak-
tadır.
100
Ceza muhakemesinin temel amacı bu çerçevede muhakemeye
katılan bireylerin haklarına zarar vermeksizin maddi gerçeği bulmak
ve buna bağlı olarak cezai uyuşmazlığı çözmektir.
101
Duruşma devresinde ceza muhakemesinin çözmeye çalıştığı mad-
di ve hukuki iki temel sorundan maddi sorunun çözümü için çaba
sarfedilmektedir.
102
Toplu mahkemelerdeki duruşmalarda temel amaç
duruşma bittikten sonra hakimlerin kendi aralarında tartışabilecekleri
bir fikir olgunluğuna getirilmesi, duruşma devresinde kişisel kanaatle-
ri oluşan hakimlerin hüküm devresinde bu kanaatleri tartışarak ortak
bir yargıya ulaşabilmeleridir.
103
3. Kapalı Duruşmanın İçeriğinin Hiçbir İletişim Aracıyla
Yayınlanamaması
Adil yargılanma ilkesi muhakeme hukukunun temel ve evrensel
ilkelerinden birisi olduğu gibi aynı zamanda bir insan hakkıdır.
104
Adil
yargılanma, hukuken oluşturulmuş bağımsız ve tarafsız bir mahkeme
önünde yeterli savunma olanağı tanınarak hukuk devleti ilkesine uy-
gun bir biçimde, önceden kanunla öngörülmüş esaslar çerçevesinde
aleni bir şekilde yargılanmadır.
105
Aleniyet ilkesi de demokratik toplumun temel prensiplerinden
biri olan adil yargılanmanın gerçekleşmesine katkıda bulunan ilkeler-
den birisidir.
106
İnsan Hakları Evrensel Bildirisi, İnsan Hakları Avrupa
Sözleşmesi, BM Medeni ve Siyasi Haklar Sözleşmesi ile TC Anaya-
100
Karakehya, s. 45-46.
101
Karakehya, s. 46.
102
Karakehya, s. 46.
103
Nur Centel, Hamide Zafer, Ceza Muhakemesi Hukuku, Beta Yayınevi, İstanbul,
2011 s. 638.
104
Bahri Öztürk, Mustafa Ruhan Erdem, Vali Özer Özbek,
Uygulamalı Ceza
Muhakemesi Hukuku
, Seçkin Yayıncılık, Ankara, Temmuz 2007, s. 135.
105
Handan Yokuş Sevük,
“Adil Yargılanma Kapsamında Ceza Yargılamasında Aleniyet
İlkesi”,
Prof. Dr. Çetin Özek Armağanı, Galatasaray Üniversitesi Yayınları,
İstanbul, 2004, s. 747.
106
Yokuş Sevük, s. 747.