Background Image
Previous Page  104 / 465 Next Page
Information
Show Menu
Previous Page 104 / 465 Next Page
Page Background

TBB Dergisi 2011 (97)

Mehmet BULUT

103

da bu tutara ekleyerek en geç Kurumca belirlenecek günün sonuna

kadar Kuruma öder.

Yargıtay 21. Hukuk Dairesi’nin, 2006/3797 esas ve 2006/13179

karar sayılı 27.11.2006 günlü kararına konu olayda; Gaziantep

İş Mahkemesi’nin Yargıtay tarafından onanan kararıyla, işçinin

15.04.1989-30.9.1997 tarihleri arasındaki 5 yıl 5 ay 15 günlük (top-

lam 1.965 gün) sigortalı çalışmalarının tespitine karar verildiği, da-

vacının 22.04.2003 tarihli dilekçe ve mahkeme kararı ile tespiti yapı-

lan sürenin sigortalılık süresine eklenmesini talep ettiği, kurumun

işverenden primlerin tahsili için gerekli işlemleri yaptığı, ancak

tahsilini sağlayamadığını belirtip, mahkeme kararı ile tespit edilen

süreye ait primler işverence ödenmediğinden emeklilik için gere-

ken süreye dahil edilmeyeceğini, işveren primlerini işçi tarafından

ödenmesi gerektiğini bildirmiştir. İşçi de bunun üzerine yeniden İş

Mahkemesi’ne gitmiştir. Davacı işçi, yaşlılık aylığına hak kazandığı-

nın tespitini istemiş, mahkeme ise sigortalı çalışmalarından bir kıs-

mının hizmet tespiti davası yoluyla elde edildiğini ve bu hizmetlere

ilişkin primlerin işveren tarafından Kurum’a yatırılmadığını, prim-

leri tahsil edilemeyen sürenin sigortalılık süresine eklenemeyeceği-

ni, dolayısıyla prim ödeme gün sayısı koşulunun oluşmadığı gerek-

çesiyle istemi reddetmiştir. Mahkemenin reddetmesi üzerine işçinin

talebiyle temyize gidilmiştir.

Yargıtay 21. Hukuk Dairesi yukarıda belirtilen kararında

“506 sa-

yılı Yasa’nın 79/10. maddesinde “yönetmelikle tespit edilen belgeleri işveren

tarafından verilmeyen veya çalıştıkları Kurum’ca tespit edilmeyen sigortalı-

ların çalışmalarını, hizmetlerinin geçtiği yılın sonundan başlayarak beş yıl

içerisinde mahkemeye başvurarak alacakları ilam ile ispatlayabilirlerse, bunla-

rın mahkeme kararında belirtilen aylık kazanç toplamları ile prim ödeme gün

sayılarının nazara alınacağı” belirtilmiştir. Yasa’da başka bir koşul öngörül-

memiş olup, prim borçlarının ödenmesinden işverenler sorumlu olduğuna,

ödenmeyen primlerin tahsil ve takibinden de kurum yetkili ve görevli bulun-

duğuna göre, Yasa’nın öngördüğü şekilde çalışmaları bildirmeyen işveren

ve çalışmayı tespit etmeyen kurumun bu davranışlarının sonucu sigortalıya

yüklenmemelidir. Aksi bir düşünce sigortalının hiçbir zaman yaşlılık aylığına

ulaşamaması gibi bir sonucu da doğurabilir, bu da sosyal güvenlik ilkeleri ile

bağdaşmaz.”

diyerek mahkemenin verdiği kararı bozmuştur.