372 / 537
TBB Dergisi 2012 (101)
Hasan DURSUN
371
programlarında yer alması siyasal iradenin bulunduğunu göstermez.
Kanımızca, kararlı bir siyasal iradenin bulunduğundan bahsedebilmek
için Japonya’da olduğu gibi başbakanın başkanlığında ve başbakanın
idari reform konusunda uzman kişilerden seçeceği bir reform konseyi
kurulmalı ve o konseyin önerileri doğrultusunda kamu yönetimi re-
formuna girişilmelidir.
17
Bu incelemede, Japonya’da adalet ve içişleri konularında yapılan
kurumsal düzenlemelerden Türkiye’ye nasıl uyarlanabileceği konu-
sunda bir denemeye girişilecektir. Bu bağlamda, önce, Adalet ve İçiş-
leri Bakanlıklarının görevleri ve kurumsal yapıları incelenecek ve söz
konusu bakanlıkların kurumsal yapısının etkinleştirilmesi yönünde
bir takım önerilerde bulunulacaktır. İncelemede, Adalet ve İçişleri
Bakanlıklarının seçilmesinin nedeni, adalet ve iç işleri hizmetlerinin
etkin bir şekilde sunumunda kurumsal örgütlenmenin iyi bir şekilde
düzenlemesinin yaşamsal bir önem taşıması ve söz konusu iki bakan-
lığın birbirleriyle yakın bir işbirliği ve dayanışma yoluyla görevlerini
yapmaları zorunluluğudur.
I- ADALET BAKANLIĞI
Bu kısımda Adalet Bakanlığı’nın teşkilatı ve görevleri, ana hizmet
birimleri, diğer kurumsal yapısı ile adalet hizmetlerinin etkin bir şekil-
de yürütülebilmesi için söz konusu bakanlık temelinde alınması gere-
ken kurumsal önlemlere yer verilecektir.
1-a) Adalet Bakanlığının Teşkilat ve Görevleri
Adalet Bakanlığının teşkilat ve görevleri; 29.3.1994 tarih ve 2992
sayılı Kanunla kabul edilmiştir. Kanunun adı, Adalet Bakanlığının
Teşkilat ve Görevleri Hakkında Kanun Hükmünde Kararnamenin De-
ğiştirilerek Kabulü Hakkında Kanun’dur. Kanuna göre, Adalet Bakan-
lığı teşkilatı; merkez ve taşra teşkilatı ile bağlı ve ilgili kuruluşlardan
oluşmaktadır. Adalet Bakanlığının bağlı kuruluşları, Ceza İnfaz Ku-
rumları ile Tutukevleri İşyurtları Kurumu ile Adli Tıp Kurumu olup,
ilgili kuruluşu Türkiye Adalet Akademisi’dir.
17
Japonya’daki idari reform konseyinin yapısı hakkında bkz. Dursun Hasan. Japon
Merkezi İdare Yönetimi, DPT Yayınları, Ankara, 1999, s. 117.