230 / 473
TBB Dergisi 2012 (102)
Serdar GÜLENER
229
Tablo 2. Belli Başlı Ülkelere Göre Bilginin Korunması ve Bilgiye Erişme
Hakkı Düzenlemeleri
25
Ülke
Bilginin
Korunması
Bilgi
Edinme
Ülke
Bilginin
Korunması
Bilgi
Edinme
İsveç
1973
1766
Finlandiya
1987
1951
ABD
1974
1966
Hollanda
1988
1991
Almanya
1977
1999
İrlanda
1988
1997
Fransa
1978
1978
Portekiz
1991
1993
Norveç
1978
1970
Macaristan
1992
1992
Danimarka
1978
1970
İsviçre
1992
1993
Avusturya
1978
1987
Belçika
1992
1994
İzlanda
1981
1998
İspanya
1992
1992
Avusturalya
1982
1982
Y. Zelanda
1993
1982
Qubec
1982
1983
İtalya
1996
1990
B. Krallık
1984
2000
Yunanistan
1997
1986
Tablo 2’den de takip edilebileceği gibi son yarım yüzyıllık süre
içinde devletlerin büyük çoğunluğu bilginin korunmasını yasal zemi-
ne kavuşturdukları görülmektedir. Tabi bu eğilimde kişisel bilgisaya-
rın (PC) ve internetin ortaya çıkışına dikkat çekmek gerekmektedir. Bu
sayede bilgiye ulaşmanın kolaylaşması,
“bilginin açıklığı”
(publicity)
ilkesinden bir sapmanın meydana gelmesine neden olmuştur. Böylece
bir özgürlük alanında meydana gelen bir gelişme, başka bir özgürlük
alanını etkilemiştir.
26
Bilgi edinme hakkının önemli tamamlayıcıları
olan ifade ve basın özgürlüğü gibi özgürlüklere verilen önem bugün
giderek yerini bilginin korunması ve buna bağlı olarak da ifade ve
basın özgürlüklerinin çerçevesinin daralmasına bırakmaktadır. Bilgi
daha fazla adem-i merkezileşmekte ve artık bireyin verilerinin korun-
ması gündeme gelmekte ve bireyin özel hayatı ile bütünleşen bir kav-
ramsallaşmaya ihtiyaç duyulmaktadır. Bu kapsam içinde 2012 yılının
Ocak ayında Avrupa Komisyonu tarafından yapılan açıklama önem
kazanmakta ve Avrupa’nın bu hakka ilişkin bundan sonraki yaklaşımı
hakkında fikir vermektedir.
25 Bkz. Weber, (Rolf H. Weber, Datenschutz v. Öffentlichkeitsprinzip, Zürich 2010, s.
16-17’ den aktaran), a. g. e., s. 123.
26 Weber, a. g. e., s. 123.