386 / 473
TBB Dergisi 2012 (102)
Yargıtay Kararları
385
“Oluşa ve dosya içeriğine göre, sanığın aynı zaman dilimi içinde mağdu-
renin vücuduna vajinal ve anal yoldan organ sokmak suretiyle gerçekleştir-
diği kabul edilen eyleminde, TCY’nın 43. maddesinde düzenlenen zincirleme
suçun değişik zamanlarda işlenmesi koşulu bulunmadığı gözetilmeksizin te-
selsül hükümleri uygulanmak suretiyle sanığa fazla ceza tayin edilmesi,
Sanık hakkında TCY’nın 103/6. maddesinin uygulanma koşullarının tes-
piti için mağdurenin olaydan dolayı ruh ve beden sağlığının bozulup bozul-
madığı hususunda Adli Tıp Kurumu Kanununun 7 ve 23. maddeleri gereği
usulüne uygun olarak teşekkül edecek ilgili İhtisas Kurulundan rapor alın-
ması gerektiği gözetilmeden Hacettepe Üniversitesinin olaydan 2 ay 4 gün
sonra alınan raporuna dayanılarak noksan araştırma ile yazılı şekilde hüküm
kurulması”
isabetsizliğinden bozulmasına karar verilmiştir.
Bozmadan sonra yeniden yargılama yapan Ankara 7. Ağır Ceza
Mahkemesince 01. 09. 2010 gün ve 202-251 sayı ile;
“Yargıtay 5. Ceza Dairesinin 2009/13331 Esas ve 2010/1240 sayılı ka-
rarında her ne kadar Adli Tıp Kurumu Kanunu’nun 7 ve 23. maddeleri ge-
reğince ilgili ihtisas dairesinden rapor alınmadığı ve olayın üzerinden 2 ay 4
gün sonra alınan rapora dayanılarak noksan araştırma ile hüküm kurulduğu
belirtilmişse de, mahkememizin olaya ilişkin kabulü suç tarihinde sanığın
mağdurenin ellerini tutarak zorla eve sokup ellerini ve ayaklarını bantlayıp
darp ettikten sonra anal ve vajinal yoldan cinsel saldırıda bulunduğudur.
Bu tarihte mağdure henüz 15 yaşını doldurmuş, 18 yaşını ikmal etmemiş bir
öğrencidir. Kovuşturmanın aşamalarında mağdurenin annesi ve babasının
ısrarlı ve mahkemenin de itibar ettiği şekilde samimiyetle henüz çocuk yaşta
olan kişilik gelişimi devam eden ve maruz kaldığı olay sebebi ile psikolojik
olarak yeteri kadar yıpranan mağdurenin Adli Tıp Kurumuna sevki ile ra-
por alınma cihetine gidilmesi halinde mağdurenin olayları tekrar anlatma
aşaması ve devamında psikolojisinin bozulacağı, kaldı ki emniyetçe CD’ye
aktarılan ifade alınma esnasında teşhis edilen görüntülerinden de mağdure-
nin yeteri kadar yıprandığının görülmesi mağdurenin daha da fazla mağdur
olmasına sebebiyet vereceği heyetçe kabul edilmiştir. Modern ceza yasaları ve
uygulanmasına yönelik usul yasalarında tarihi gelişim içinde sanıkların en
başta adil yargılanma adı altında haklarının gelişimi sağlanmaya çalışılmış
ve mevcut yasalarımızda da haklarının en üst düzeyde korunmaya çalışıldığı
bir gerçektir. Örneğin müdafii atanması, son sözünün sorulması, delilleri
inceleme hakkı, susma hakkı gibi haklar sanıklara tanınmış iken aleyhine işle-