381 / 465
Yargıtay Kararları
380
medilebileceği hakkında herhangi bir soruşturma bulunmayan şüpheli olarak
dahi ifadesi alınmayan
M.U.’ya
herhangi bir şekilde manevi tazminat veril-
mesinin söz konusu olamayacağı,
Araç sahibinin sadece aracına el konulması sebebiyle toplum içerisinde
küçük düşürüldüğü, suçlu gibi bakıldığı gerekçesinin yasanın amacına uygun
düşmeyeceği, aksine kabulünün herhangi bir şekilde kişinin ifadesine başvu-
rulması, aracının, konutunun veya üzerinin aranması durumunda dahi ma-
nevi tazminat verilmesi için gerekçe oluşturacağı,
Yasa; uzun yıllar gözaltı veya tutukluluk olmaksızın ağır veya yüz kızar-
tıcı suçlardan yargılanıp beraat eden kişilere dahi manevi tazminat verilece-
ğini düzenlememişken sırf faturasız, sevk irsaliyesiz, orijinal olmayan çuval-
larda şeker taşınan ve bu iş için vergi kaydı olmayan özel aracı nakil vasıtası
olarak kullanılan davacıya ait aracın el konulması sebebiyle manevi tazminat
verilmesi, yasanın amacına ve ruhuna aykırı olduğundan sayın çoğunluğun
bu yönde hükmün onanmasına dair kararına katılmıyorum”
görüşüyle karşı
oy kullanmıştır.
Yargıtay C. Başsavcılığınca 04.01.2011 gün ve 10407 sayı ile;
“Davacının üzerine kayıtlı 73 .. … plakalı araç, kaçakçılık dosyası şüp-
helisi Ş.B.’nin sevk ve idaresinde Uludere istikametinden Şırnak istikametine
seyrederken arama noktasına geldiğinde durdurulmuş ve aracın incelenme-
sinde ‘14 çuval kristal toz şeker olduğu, çuvalların ağzının çuvaldız kullanı-
larak iple rastgele düzensiz dikilmiş olduğu’ tesbiti yapılmıştır. Şüpheli Ş.,
03.08.2005 tarihli 17214 seri nolu E. Kırtasiye tarafından düzenlenmiş ve
alıcısı U. Gıda olan ve herhangi bir adres yazmayan fatura ibraz ederek ‘Şe-
kerleri Cizre İlçesinde ihtiyacı olana satarak parasını E. Kırtasiye’ye teslim
ederek kira param olan 45 YTL alacaktım’ şeklinde ifade vermiştir.
Şüpheli olarak ifadesi alınan H.A. 04.08.2005 tarihinde verdiği ifadede
‘el konulan şekerler ile araç bizim şirketimize aittir şekerleri alıp Cizre’ye sat-
mak üzere ben araç şoförü olan Ş.B.’yi göndermiş idim’ şeklinde ifade ver-
miştir. Ayrıca aynı şüpheli 04.08.2005 tarihli dilekçesinde ‘kaçakçılığa konu
aracımın tarafıma teminatsız olmazsa teminatla iade edilmesini’ talep ederek
aracın kendisine ait olduğunu iddia etmiştir.
Görüldüğü üzere her iki şüphelinin beyanlarında aracın tescil sahibi olan
davacı
M.U.
hakkında hiç bir iddiada bulunulmamıştır. Nitekim tazminat
dosyası davacısı
M.U.
, 05.08.2005 tarihli dilekçesinde kendi üzerine tescilli