244 / 473
TBB Dergisi 2013 (106)
Şura GENÇ / Seçil COŞKUN
243
rakterlerden anne ya da babaannenin duygularının esiri olmamaları-
na ve toplumun kınama gücü ile sosyal pozisyonları, bu aşkı kendi
elleriyle yok etmelerine sebep olur. Ancak Şah İsmail ve Elif ile Mah-
mut hikâyelerinde yer alan kayınpederin gelinine sevdalanmasın-
da ise tenkidî bir durumla karşılaşılmamaktadır. Hatta söz konusu
hikâyelerde vezir hükümdarını, oğlunun eşleri veya eş adaylarını ala-
bilmesi için teşvik ve yardım eder. Hikâye kahramanının bile bu yollu
bir sözde veya davranışta bulunmaması, daha çok hikâyeleri derlen-
dikleri yörenin, konuya bakış açıları, yani bu konudaki değer yargıla-
rıyla ilgili olmalıdır.
Ensest ilişkileri çarpıcı bir şekilde ortaya koyan ve hatta bu öykü-
lerde baba-kız, anne-oğul ilişkisi gibi Türk toplumunun sosyal norm-
larına ters düşen anlatımlar ve edep dışı ifadelerin yer alması nede-
niyle toplatılan Şebnem İşigüzel’in “Hanene Ay Doğacak” adlı öykü
kitabı büyük yankı uyandırmıştır:
86
“Bir Öğleden Sonra” adlı hikâyede, baba-kız ensestine kızın anla-
tımıyla yer verilmiştir. Bu hikâyede göze çarpan bazı cümleler şunlar-
dır:
-“Annem ilişkimizi biliyordu. Baştan buna karşı çıkmıştı. Bizi
yakaladığı an beni kızı gibi değil de, ikinci kadın, daha doğrusu bir
yabancı gibi görmüştü. Bizi öldürmeye bile kalkışmıştı. Annem bizi
birlikte yakaladıktan sonra geçirdiği sinir krizi yüzünden hastane-
de yattı. Beni görmeyi reddediyordu. Ancak babamdan vazgeçmesi
imkânsızdı. Annemin doktoru bir ara babamla beni de tedavi etmeye
kalkıştı, sonuçta pes etmek zorunda kaldı. Çünkü çoğu kez birbirimize
“baba” ya da “kızım” diye hitap etmekte güçlük çekiyorduk.
-“Küçük bir kızken babam benimle her baba gibi ilgilenirdi. Pek
çok çocuk gibi benim de ilk aşkım yakın çevremden olacaktı. Öyle de
oldu. Ama kafamdaki tek erkek babamdı. Babam zamanla benim için
çok farklı, yabancı biri haline gelmeye başlamıştı. Onunla yeni tanış-
mış, aramızda büyük yaş farkı olan birer sevgili gibiydik.”
-“Evet, bizimkisi yasak ilişkiydi. Doğal olarak sapıklıktı. Yalnız bi-
zim ilişkimizde “zor” kullanılmıyordu ve biz çok mutluyduk.”
86
İŞİGÜZEL, Şebnem, Hanene Ay Doğacak, İstanbul 1994, s. 35-67.