TBB Dergisi 106. Sayı

TBB Dergisi 2013 (106)

İsmet MAZLUM

315

Haksız fiilin borç doğurmasının sebebi zarardır. Borçlar hukuku

bakımından esas alınan nokta haksız fiilin borç kaynağı yönüdür

Haksız fiil nedeniyle zarar gören ya da zarar tehlikesiyle karşı karşıya

kalan kişilerin tazminat davası dışında başvurabilecekleri başka yollar

da mevcuttur. Bu yollar borçlar hukuku kapsamı dışında yer alır.

Zararın belirlenmesi tazminatın belirlenmesine de katkı sağlaya-

caktır. Bu bağlamda hakim tazminatı belirlerken zararı esas alacak

ve uğranılan zarara göre bir hüküm tesis edecektir. Tazminat belirle-

nirken tek başına zarara göre bir değerlendirme yerine, yararların da

hesaplandığı bir tazminat miktarı hakim tarafından hesaplanır. Zarar

ve yarar miktarlarını ispatın mümkün olmadığı hallerde hakim takdir

yetkisini kullanacaktır

I. Zarar Miktarının Takdiri ve İspatı

Zararı ispat yükümlülüğü zarar görene aittir. Borçlar Kanunu

50/1’e göre, “Zarar gören, zararını ve zarar verenin kusurunu ispat

yükü altındadır.”hükmüne yer vermiştir.

İspat, genel anlamda bir iddianın doğru ve gerçek olup olmadı-

ğı konusunda hakimi inandırma faaliyetidir

. Bir başka ifadeyle, dava

konusu hakkın ve buna karşı yapılan savunmanın dayandığı vakıala-

rın var olup olmadıkları hakkında mahkemeye kanaat verilmesi işle-

mine ispat denir

İspatın konusunu tarafların üzerinde anlaşamadıkları ve uyuş-

mazlığın çözümünde etkili olabilecek çekişmeli vakıalar oluşturur

(HMK.m.187/1).

Hakim davada hangi çekişmeli vakıaların ispat edilmesi gerekti-

ğini tespit ettikten sonra bu vakıaların kimin tarafından ispat edilmesi

gerektiğini tespit edilmesiyle ispat yükü sorunu ortaya çıkar. Hukuk

Muhakemeleri Kanunu 190/1’e göre, “İspat yükü, kanunda özel bir

Kılıçoğlu, Ahmet: Borçlar Hukuku (Genel Hükümler), Ankara, 2012, s. 410.

Oğuzman, Kemal/ Öz, Turgut: Borçlar Hukuku (Genel Hükümler), İstanbul,

1995, s.527.

Pekcanıtez, Hakan/ Atalay, Oğuz/ Özekes, Muhammet: Medeni Usul Hukuku,

Ankara, 2012, s. 538.

Kuru, Baki/ Arslan, Ramazan/ Yılmaz, Ejder: Medeni Usul Hukuku, Ankara,

2012, s. 357.