409 / 473
Türk Ceza Kanununun 301 ve Avukatlık Kanununun 58’İnci Maddeleri ...
408
yapılmalıdır. Kısaca biri diğerinin yerine ikame edilmeden
özel hü-
küm tüketilerek sırası geldiğinde genel hüküm olan 301’inci madde
değerlendirmesine geçil
melidir.
VI. SONUÇ
Adalet Bakanlığına/Bakanına tanınan her iki soruşturma izni
yetkisinin var oluş sebebi ve kullanılma biçimi, hem bilimsel hem de
yargısal içtihatlarda farklılık içermesine rağmen uygulamada yetki,
soruşturma izni verilmemesi halinde hukuki gerekçesiyle birlikte
kullanılmaktadır. Avukatlık Kanununun 58’inci maddesi açısından
hukuki gerekçe gösterilmesi idari yargı denetimine tabi olan işlem
bakımından yerindedir. Ancak 301’inci maddenin düzenlediği soruş-
turma izni yetkisinin kullanılmasında hukuki gerekçe gösterilmesi
aslında yargı denetimine açık olmayan işlemi idari yargı tarafından
denetlenebilir hale getirmektedir. Bu bakımdan 301’inci maddeden
soruşturma izni verilmemesi durumunda “Olur” yazısına hukuki ge-
rekçe yansıtılmaksızın izin merciine bilgi notu
şeklinde gerekçe su-
nulmalıdır
ki suçun niteliğinden kaynaklanan izin siteminin var oluş
sebebi de zedelenmesin.
Her iki izin sisteminin kullanılma usulünü açıklayan idari düzen-
leyici işlemlerin içeriğinde henüz soruşturma izni verilmesinden önce-
ki aşamaya ilişkin olarak yer alan, şüpheli, soruşturma defterine kayıt
ve soruşturma evrakı gibi terimler değiştirilerek kavram karışıklığına
son verilmelidir.
Avukatlık Kanununun 58 ve 59’uncu maddeleri ile Hâkimler ve
Savcılar Kanununun 82 ve 89 maddeleri, yargılama faaliyetinin üç
sacayağı hâkim, Cumhuriyet savcısı ve avukatların soruşturma usu-
lü ve izin merciinde paralellik veya yeknesaklık olacak şekilde, tek
aşamalı izin sitemi getirilerek değiştirilmelidir. Böylece iki aşamalı
izin nedeniyle yavaş işleyen sistem hızlanır. Uzun süre inceleme, so-
ruşturma ve kovuşturma tedirginliğiyle çalışılmak durumunda ka-
lınmaz. Bu arada paralel mevzuat çalışmasında Hâkimler ve Savcı-
lar Kanununun 82’nci maddesinin soruşturma izni yetkisini Adalet
Bakanlığına tanıdığı hâlde, Türkiye Cumhuriyeti Anayasasının de-
ğişik 159’uncu maddesiyle hâkim ve Cumhuriyet savcıları hakkında