TBB Dergisi 107. Sayı

TBB Dergisi 2013 (107)

Hacı KARA

385

sı anında verilmiş olması şarttır. Ancak, fıkrada bu kuralın iki istisna-

sına yer verilmiştir. Birinci istisna, mahkemece verilmiş bir ayrılık ka-

rarı olması, ikincisi eşlerden birinin yasal olarak ayrı yaşama hakkının

doğmuş olmasıdır. Söz konusu istisnalardan birinin varlığı durumun-

da, eşin rızası aranmayacaktır. Maddenin ikinci fıkrasında ise, eşin

rızasının aranmadığı diğer bir istisnalara yer verilmiştir. Buna göre,

kefalet sözleşmesinde sonradan yapılan ve kefilin sorumlu olacağı

miktarın artmasına veya âdi kefaletin müteselsil kefalete dönüşmesine

ya da kefil yararına olan güvencelerin önemli ölçüde azalmasına sebep

olmayan değişiklikler için de kefilin eşinin rızası aranmayacaktır.

2) Kefil İle Alacaklı Arasındaki İlişki

599’uncu maddenin

birinci fıkrasında sorumluluğun kapsamı

düzenlenmiştir. Gelecekte doğacak bir borca kefalette, borçlunun bor-

cun doğumundan önceki malî durumunun, kefalet sözleşmesinin ya-

pılmasından sonra önemli ölçüde bozulması veya malî durumunun

kefalet sırasında kefilin iyiniyetle varsaydığından çok daha kötü oldu-

ğunun ortaya çıkması hâlinde, kefilin alacaklıya yazılı bir bildirimde

bulunarak, borç doğmadığı sürece her zaman kefalet sözleşmesinden

dönebileceği belirtilmiştir. Maddenin ikinci fıkrasında, kefilin, kefalet-

ten dönmesi sonucunda, alacaklının kefalete güvenmesi sebebiyle uğ-

radığı zararı gidermekle yükümlü olacağı hükme bağlanmıştır.

3) Uygulama Alanı

603’üncü maddede, kefili koruyucu hükümlerden kurtulmak ama-

cıyla, başka adlar altında yaptıkları sözleşmelere de kefalet hükümleri-

nin uygulanacağı belirtilmektedir. Böylece, meselâ kefalet sözleşmesi

yerine, üçüncü kişinin fiilini üstlenme sözleşmesi yapılmasında oldu-

ğu gibi, alacaklıların kefili koruyucu hükümlerden kurtulmalarının ve

bunları dolanmalarının önlenmesi amaçlanmıştır.

f) Adi Ortaklık Sözleşmesi

Özel borç ilişkilerinin düzenlendiği İkinci Kısmın son bölümü

olan Onsekizinci Bölümde “Âdi Ortaklık” düzenlenmiştir. Esas itiba-

Maddenin düzenlenmesinde, kaynak İsviçre Borçlar Kanununun 510 uncu

maddesi göz önünde tutulmuştur.