TBB Dergisi 107. Sayı

TBB Dergisi 2013 (107)

Hacı KARA

383

sında, yıllık ücretli izin hakkından vazgeçilemeyeceği ifade edilmiştir.

Maddenin üçüncü fıkrasına göre, hizmet sözleşmesinin herhangi bir ne-

denle sona ermesi hâlinde, işçinin hak kazanıp da kullanamadığı yıllık

izin sürelerine ait ücreti, sözleşmenin sona erdiği tarihteki ücreti üzerin-

den kendisine veya hak sahiplerine ödenecektir. Bu ücrete ilişkin zama-

naşımının başlangıcı, hizmet sözleşmesinin sona erdiği tarihtir

. Mad-

denin son fıkrasında ise, yıllık ücretli iznini kullanmakta olan işçinin bu

süre içinde ücret karşılığı bir işte çalıştığının anlaşılması durumunda,

işverenin izin süresi için ödediği ücreti geri alabileceği belirtilmiştir

9) Hizmet ilişkisinin devri

aa. İşyerinin Tamamının Veya Bir Bölümünün Devri

428’inci maddenin

birinci fıkrasında, bir işletmenin kısmen ya

da tamamen bir üçüncü kişiye devri hâlinde, hizmet ilişkisinin bütün

hakları ve borçları ile birlikte devir tarihinden itibaren, kendiliğinden

devralana geçeceği hükme bağlanmıştır. Benzer bir düzenleme, 4857

sayılı İş Kanununun 6 ncı maddesinin birinci fıkrasında da bulunmak-

tadır. Maddenin ikinci fıkrasında, işçinin hizmet süresine bağlı hak-

ları bakımından, işçinin devreden işveren yanında işe başladığı tari-

hin esas alınacağı belirtilmektedir. Benzer bir düzenleme, 4857 sayılı

İş Kanununun 6 ncı maddesinin ikinci fıkrasında da bulunmaktadır.

Maddenin son fıkrasına göre:

“Yukarıdaki hükümlere göre devir hâlinde,

devirden önce doğmuş olan ve devir tarihinde ödenmesi gereken borçlardan

devreden ve devralan işveren müteselsilen sorumludurlar. Ancak, bu yüküm-

lülüklerden devreden işverenin sorumluluğu, devir tarihinden itibaren iki yıl

ile sınırlıdır.”

Benzer bir düzenleme, 4857 sayılı İş Kanununun 6 ncı

maddesinin üçüncü fıkrasında da bulunmaktadır.

bb. Sözleşmenin Devri

428’inci maddenin birinci fıkrasında, hizmet sözleşmesinin, ancak

işçinin yazılı rızası alınmak suretiyle sürekli olarak başka bir işvere-

ne devredilebileceği belirtilmektedir. Maddenin ikinci fıkrasında ise,

Bu fıkra, 4857 sayılı İş Kanununun 59 uncu maddesinin birinci fıkrasından aynen

alınmıştır.

Bu fıkra da, 4857 sayılı İş Kanununun 58’inci maddesinden aynen alınmıştır.

Maddenin düzenlenmesinde kaynak İsviçre Borçlar Kanununun 333’üncü mad-

desi göz önünde tutulmuştur.