482 / 505
TBB Dergisi 2013 (107)
Yargıtay Kararları
481
Olağanüstü bir yasa yolu olan kanun yararına bozmaya, yerel mah-
kemelerce verilen ve temyiz edilmeksizin kesinleşen hükümlerde çok ciddi
boyutlara ulaşan yargılama hukuku ile maddi hukuk kurallarına aykırılıklar
halinde başvurulması mümkündür. Kanun yararına bozma; adalet, kamu
yararı, eşit ve istikrarlı uygulama düşüncesi ve uyarma amacıyla kabul edil-
miş olup, her aykırılıkta ve hâkimin takdirine bağlı konularda bu yola baş-
vurulamaz.
İncelenen dosyada, 53 Lira idari para cezasına karşı yapılan başvurunun,
yasal süresi içinde yapıldığından bahisle yerel mahkeme kararının bozulması
istenmektedir. İdari para cezasının nevi ve miktarına göre, hukuki ihlalin ağır-
lığından da söz etmek, açıklanan ölçüler içerisinde mümkün görülmemiştir.
Başvurunun süresinde olup olmadığının hesabında yapılan hatanın,
mahkemece başka bir olayda yapılacağının kabul edilmesi mümkün olmadı-
ğından, uygulamada birliği sağlama amacı da olayda söz konusu değildir.
Yukarıda açıklanan nedenlerle ve Dairemizce de benimsenen Yargıtay
Ceza Genel Kurulunun 23.03.2010 gün ve 2010/33 E., 2010/58 K. sayılı ka-
rarı uyarınca; Kabahatler Kanunu kapsamında verilen kararlara karşı kanun
yararına bozma yoluna gidilemeyeceği cihetle; Yargıtay Cumhuriyet Başsav-
cılığının yerinde görülmeyen kanun yararına bozma isteminin reddine”
ka-
rar verilmiştir.
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı ise 21.01.2011 gün ve 205417
sayı ile;
“Uyuşmazlık; idari merciler tarafından verilen idari para cezasına baş-
vuru üzerine adli merciler tarafından verilen kesin nitelikteki kararlara karşı
kanun yararına bozma isteminde bulunulup bulunulamayacağına ilişkindir.
Somut olayda; kabahatlinin süresi içinde yaptığı başvuru, hatalı olarak
süre geçtiği gerekçesiyle reddedilmiştir.
İdari para cezasına yönelik başvuru üzerine Sulh Ceza Mahkemesince ve-
rilen karar, miktarı itibariyle kesin niteliktedir. Bu konularda bir uyuşmazlık
bulunmamaktadır.
Kanun yararına bozma yasa yolunun konusunu, hâkim veya mahkemeler
tarafından verilen ve istinaf veya temyiz incelemesinden geçmeksizin kesinle-
şen karar ve hükümler oluşturmaktadır. Ancak, istinaf mahkemeleri faaliyete