349 / 417
İbralaşmayı Yoksayan Etik İlişki/Yozlaşan Gerekçe
348
Sapmaların çokluğu ve çeşitliliği, kürsünün, birey toplum ve ka-
muyla gerekçe üzerinden yeterince konuşamadığı, empati kurmadığı
ya da makul bir gerekçe diliyle hitap etmediğini göstermektedir.
Görünen adaletin kaygılarını hiçe sayan etik ilişkinin içeride ikna
edici, dışarıda inandırıcı olması, adlileşmeyi önlemesi, toplumun ay-
dınlanma isteğini karşılaması, yargının demokratikleşmesine katkı
sunması, devletin derinliklerini görüntülemesi, toplum karşıtlarıyla
mücadele etmesi, bireyin diğeriyle ibralaşmasını sağlaması, değerler
üzerinden sağlıklı bir ilişki kurması, etik ilişki değerlerini koruması,
kişisel etik değerlerle etik ilişki değerlerinin ittifakına imkan vermesi
barış huzur ve güveni garanti etmesi olanaksızdır.
KAYNAKLAR
Aristotales. (2006).
Retorik.
İstanbul: YKY.
Berk, S. K. (2011).
Türkiye’de Adalete Erişim.
İstanbul: Tesev.
King, J. P. (2012)
Matematik S
K
anatı
, Tübitak, Ankara
Kramer, S. N.
Tarih Sümerle Başlar.
İstanbul: Kabalcı.
Kuçuradi, İ. (1999).
Etik
, Ankara: Türkiye Felsefe Kurumu.
Nalbant, O. D.-A. (2012).
İnsan Hakları Avrupa Söleşmesi Açıklama ve Önemli Kararlar.
Ankara: Yargıtay Başkanlığı.
Reid, K. (2000).
Adil Yargılanmanın Güvenceleri.
İstanbul: KHRP.
Supiot, A. (2008).
Homo Juridicus.
Ankara: Dost Kitabevi.
Şeker, H. (2010).
Esbab-ı Mucibe’den Retoriğe Hukukta Gerekçe.
İstanbul: Beta.