276 / 341
TBB Dergisi 2014 (113)
Gökhan Yaşar DURAN
275
mağdur er arasında nöbet listesi yüzünden çıkan tartışma sırasında, mağdur
Er’in, bölük yazıcısı Er’i hedef alarak sarf etmiş olduğu küfürlü sözler, sanık
yüzbaşı bakımından haksız tahrik oluşturmadığı gibi; sanığın, kendisine küfür
edildiğine ilişkin zan ve vehimi de mefruz tahrik olarak kabul edilemez
.’
156
Bu
örneğe göre mefruz tahrik etkisi altında astına müessir fiilde bulunan
üstün cezasında indirim yapılması mümkün değildir.
VI. SUÇUN ÖZEL GÖRÜNÜŞ BİÇİMLERİ
A.TEŞEBBÜS
AsCK 91’deki ‘üste fiilen taarruza teşebbüs suçu’ bir kalkışma suçu
iken aynı fiilin asta karşı yapılmaya kalkışılması durumu ancak teşeb-
büs hükümlerinin uygulanmasını gerektirecektir. AsCK 117’nci mad-
desi teşebbüs hükümleri bakımından iki kısma ayırarak incelenmesi
mümkündür.
Bunlardan ilki maddenin “
Madununu kasten itip kakan, döven, veya sair
suretlerle cismen eza verecek veya sıhhatini bozacak hallerine’
ilişkindir. Kana-
atimizce TCK’da kasten yaralama suçu (TCK m.86) hakkında teşebbüs
haline ilişkin açıklamalar bu cümle içinde geçerlidir. Bu nedenle AsCK
117’nci maddede de başkasının vücuduna acı verilmesi veya sağlığının
ya da algılama yeteneğinin bozulması ya da tazip maksadıyla hizmetin
güçleştirilmesi ya da kötü muamele yapılmasına göz yumulması halle-
rinde suç tamamlanmış olur. O halde bu suçun bir zarar suçu olduğu
söylenmelidir. Kasten yaralama suçunun teşebbüs aşamasında kalmış
olması durumunda da ceza o ana kadar yapılan hareketlerin meydana
getirdiği zarar veya tehlikenin ağırlığına göre belirlenecektir.
157
Doktrinde, kasten
yaralamanın netice sebebiyle ağırlaşmış halleri
bakımından teşebbüsün mümkün olup olmayacağı tartışılmalıdır. Fail
doğrudan ağırlaşmış neticenin gerçekleşmesine kast etmişken bu ama-
cına ulaşamamış olabilir. Bu durumda ağırlaşmış neticeye teşebbüsten
söz edilebilir. Fail kasten yaralama kastıyla hareket eder. Ancak kasten
yaralama teşebbüs aşamasında kalır. Ancak buna rağmen kasten ya-
ralamanın neticesi sebebiyle ağırlaşmış şekli gerçekleşir. Bu durumda
156
As.Yar.3D., 6.3.2007, 2007/541-541 EK. (Askerî Yargıtay Dergisi, S.21, Y.2008,
s.229-231)
157
Özbek vd., s.233.