TBB Dergisi 114. Sayı

TBB Dergisi 2014 (114)

Nesibe KURT KONCA

251

Geçici olarak ayrılmaya ilişkin beyanın madde 13, 14, 16, 17 ve 18

inci maddelerde yazılı kişiler dışında komşu, kapıcı gibi üçüncü kişi-

lerden öğrenilmesi halinde nasıl bir işlem yapılacağı düzenlenmemiş-

tir. Uygulamada tebliğ memurların özellikle muhatabın komşu veya

kapıcısından aldıkları geçici olarak ayrılmaya ilişkin beyanların tebliğ

mazbatasına geçirilerek altının ilgiliye imzalatıldığı görülmektedir.

Yargıtay, 20’nci maddeye göre tebliğ yapılabilmesi için adreste birinin

bulunması ve bu kişinin muhatabın geçici olarak başka bir yere git-

tiğinin belirtilmesinin gerektiğine hükmetmiştir; muhatabın komşu-

nun bu husustaki beyanıyla 20’nci maddeye göre tebligat yapılmasını

usulsüz saymıştır

. Doktrin de Yargıtay ile aynı görüştedir

. Adreste

kimsenin bulunmadığı ve adreste bulunmama sebebini bilmesi muh-

temel komşu, yönetici, kapıcı, muhtar, ihtiyar heyeti, zabıta amir ve

memurlarından muhatabın geçici olarak adresinde olmadığının öğ-

renildiği durumlarda, bu husus imza mukabilinde kayıt altına alınıp

tebliğ evrakı merciine iade edilmelidir.

Tebligat İşletme Esasları m. 54 (5) uyarınca, “muhatabın askere

gittiği, hüküm giydiği veya yurtdışına çıktığının, taşınmak suretiyle

o adresten devamlı olarak ayrıldığının veya o adreste hiç oturmamış

olduğunun öğrenilmesi veya adresin askeri birlik adresi, cezaevi adresi

gibi ikincil bir adres olması halinde de tebliğ evrakının üzerinde adre-

sin Adres Kayıt Sisteminden alındığının açıkça belirtilmiş olması halle-

rinde başkaca adres araştırması yapılmaksızın tebliğ gösterilen adrese

yapılır”. Bu hüküm, hukukî dinlenilme hakkını sınırlandırmaktadır ve

şünceler”, ABD., 2013/3, s. 99.

“Somut olayda satış ilanı tebliğ işleminin, “Muhatap geçici İstanbul’a gittiğinden

7201 Sayılı Tebligat Kanunu’nun 21. maddesine göre kapısına 2 nolu haber kağı-

dı yapıştırılıp, evrak mahalle muhtarlığına teslim edildi. Komşusu Özlem ...haber

verildi. İmzadan kaçındı.” şerhi ile yapıldığı görülmüştür. Komşunun beyanına

göre muhatabın şehir dışında İstanbul’da olduğu anlaşıldığından şehir dışında-

ki muhataba 21’e göre tebligat yapılamayacağından sözü edilen tebliğ işleminin

usulsüz olduğu anlaşılmaktadır. Öte yandan Tebligat Kanununun 20. maddesine

göre tebliğ yapılabilmesi için adreste birinin bulunması, kendisine tebliğ yapılacak

şahsın muvakkaten başka yere gittiğinin belirtilmesi gerekir. Oysa somut olay-

da satış ilanının tebliğ edildiği adreste hiç kimse bulunmayıp, komşu beyanına

göre adresin kapalı olduğu anlaşıldığından olayda 20. maddenin uygulanması

da mümkün değildir. İİK.nun 127. maddesi gereğince taşınmaz satışlarında, satış

ilanının bir örneği borçluya tebliğ edilmelidir. Borçluya satış ilanının tebliğ edil-

memiş olması veya usulsüz tebliğ edilmesi başlı başına ihalenin feshi sebebidir.”

12. HD., E. 2011/9908, K. 2011/26273, T. 5.12.2011 (Kazancı İçtihat Bilişim Bankası-

06.03.2014).

Yılmaz/Çağlar, s. 361; Ruhi, s. 568.