119

TBB Dergisi 2015 (119)

Nazan MOROĞLU

611

olan bir konu olduğu, henüz kesin bir mutabakat olmadığına ve

tartışmaların sürdüğü,

• be nedenle Yahudi soykırımı ile kıyaslanamayacağı,

• bunun Ermeni diasporasının tek yanlı iddiası olduğu,

• soykırım değildir” ifadesinin suç oluşturamayacağına,

• bu şekilde bir açıklamanın ifade özgürlüğü kapsamında değerlen-

dirilmesi gerektiği

vurgulanmış ve Türkiye’nin “tehcir” “soykırım” olarak adlandırı-

lamaz tezini doğrulayan nitelikte tarihi bir karardır.

Bilindiği gibi, AİHM, Türkiye- Perinçek kararında, “Ermeni Soy-

kırımı emperyalist bir yalandır” açıklamasını, düşünceyi açıklama

özgürlüğü çerçevesi değerlendirmiş ve İsviçre’nin bu özgürlüğü ih-

lal ettiğine karar vermiştir. Kararda, ayrıca Ermeni soykırımı iddia-

ları konusunda gerçeği saptamak mahkemelerin ve parlamentoların

yetkisinde olmadığına; 1915 olayları hakkında verilmiş bir mahkeme

kararı olmadığı, tarihi açıdan da tartışmalı olup bu konuda bir ortak

kabul olmadığı için Yahudi soykırımı ile kıyaslanamayacağına hük-

metmiştir.

AİHM, başvurucunun “1915’de tehcir ve katliam yapıldığını hiç-

bir zaman inkar etmediğini fakat bu olayların soykırım olarak nite-

lendirilemeyeceğini söylediğini” ; başvuranın bu yaklaşımının Erme-

ni halkına karşı nefret oluşturma amacı taşımadığını, mağdurlarının

tahkir edilmesinin de söz konusu olmadığını ve başvurucunun ifade

özgürlüğünü kötüye kullanmadığını karara bağlamıştır. İsviçre’nin

itirazı üzerine 28 Ocak 2015 tarihinde AİHM Büyük Dairede yapılan

duruşmadan sonra verilecek kararda da benzer sonuç çıkacağı bek-

lenmektedir.

AİHM-Perinçek kararının ilk etkileri görülmeye başlanmıştır:

Örneğin, Alman Hükümeti 23 Ocak 2015 tarihinde Sol Parti Mil-

letvekillerinin soru önergesi üzerine aşağıdaki cevapları vermiştir: (12)

“Soykırım suçu, BM tarafından 1948’de tanımlanmıştır. Sözleşme,

geriye dönük uygulanamaz.”

“Federal Hükümet, 24 Nisan için anma töreni planlamıyor.”