dergi-121

“Cyprus v. Turkey” Kararı: Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi’nin Uluslararası Hukuk ...

470

nizmasının amacı Taraf Devletler arasındaki siyasi sorunları çözmek

değil, Taraf Devletlerde insan hakları standartlarının korunması ve

geliştirilmesine yönelik olarak AİHS hükümleri açısından

norm

dene-

timinde bulunmaktan ibarettir.

AİHM‘nin tazminat kararındaki konuya genel yaklaşımı, ulus-

lararası uyuşmazlıklardaki hukuksal sorunların çözümünde yargısal

yetkisi bulunan Uluslararası Adalet Divanı’nın (UAD) tazminata iliş-

kin içtihadında izlediği “ ihtiyatlı “ tutumdan tamamen ayrılmakta-

dır. Örneğin, UAD, İngiltere ile Arnavutluk arasındaki Korfu Boğazı

uyuşmazlığında, İngiltere’nin Arnavutluk karasuları içinde bulunan

Korfu Boğazı’ndaki mayın tarama harekâtının Arnavutluk devletinin

egemenliğini ihlal ettiği yolundaki saptamasının uygun bir tatmin

(

appropriate satisfaction

) oluşturduğu sonucuna varmıştır

UAD, Bosna ve Hersek’in Sırbistan ve Montenegro aleyhindeki

Soykırım

ın Önlenmesi ve Cezalandırılması

na İlişkin

Sözleşmesi’nin Uy-

gulanması davasında da Sırbistan’ın Temmuz 1995’te Srebrenica’daki

katliamları önleyecek tedbirleri almamış olmasını Sözleşme’nin ihlali-

ni oluşturduğu yolundaki tespitini uygun bir tatmin (

in itself

appropria-

te satisfaction

) olarak nitelendirmiştir

Uluslararası bir sorunu çözme alanında Sözleşme tarafından yet-

kilendirilmemiş olan AİHM, tazminata karar vermekle, bir yerde, Bir-

leşmiş Milletler Genel Kurulu ve Güvenlik Konseyi kararlarıyla Kıbrıs

uyuşmazlığının iki toplumun eşitliği çerçevesinde çözümlenmesi ge-

rektiği doğrultusundaki temel yol haritasını kırılganlaştırabilecek bir

Corfu Channel Case, Judgment of April 9th 1949, s. 36.

Application of the Convention on the Prevention and Punishment of the Cri-

me of Genocide (Bosnia and Herzegovina v. Serbia and Montenegro), Judg-

ment, I.C.J. Reports 2007, par. 463. Srebrenica’daki katliam sonucunda ölen 7000

Müslüman’ın ailelerine tazminat ödenmesine hükmedilmemesi çeşitli eleştirile-

re yol açmıştır. Bkz. Tomuschat, Reparation in Cases of Genocide, 6 Journal of

International Criminal Justice (2007), s. 905. ; bir başka yazara göre tazminata

hükmedilmemesi tarafların yeniden barışabilmesi açısından belki de en “akıllıca

“ çıkış olarak yorumlanmaktadır (the wisest thing) Gill, The “ Genocide “ Case:

Reflections on the ICJ’ s Decision : Bosnia and Herzegovina v.Serbia, 2 Hague

Justice Journal, 2007, 47