84 / 473
TBB Dergisi 2016 (122)
Taylan BARIN
83
İlk bakışta akla ve hukuk mantığına uygun gibi görünen bu öner-
me de içinde bir takım çelişkiler barındırmaktadır. Medeni Kanun 586.
maddesinde düzenlenen “Gaibe Düşen Miras” ile 588. maddesinde
düzenlenen “Hazinenin İstemi” maddeleriyle kıyaslanınca bu çelişki-
ler gün yüzüne çıkmaktadır;
II. Gaibe düşen miras
Madde 586-
Ortada bulunmayan ve mirasın açıldığı anda sağ olup ol-
madığı ispat edilemeyen mirasçının miras payı resmen yönetilir.
Mirasın açıldığı anda ortada bulunmayanın sağ olmaması hâlinde onun
miras payı kendilerine kalacak olanlar, gaipliğe ilişkin sürelere ve usule uyarak
o kimsenin gaipliğine karar verilmesini ve miras payının kendilerine teslimini
isteyebilirler.
Miras payının teslimi, gaipliğine karar verilen kimsenin mirasının miras-
çılara teslimine ilişkin kurallara tâbidir.
Bu durumda, “gaip” olma ihtimali olan bir mirasçı varsa, dev-
let ilgilinin miras payını resmen yönetiyor, ardından MK. 584 – 589
maddeleri arasında düzenlenen gaiplik hükümlerince mirası çözüme
kavuşturuyor.
IV. Hazinenin istemi
Madde 588-
Sağ olup olmadığı bilinmeyen bir kimsenin malvarlığı veya
ona düşen miras payı on yıl resmen yönetilirse ya da malvarlığı böyle yönetile-
nin yüz yaşını dolduracağı süre geçerse, Hazinenin istemi üzerine o kimsenin
gaipliğine karar verilir.
Gaiplik kararı verilebilmesi için gerekli ilân süresinde hiçbir hak
sahibi ortaya çıkmazsa, aksine hüküm bulunmadıkça, gaibin mirası
Devlete geçer.
Devlet, gaibe veya üstün hak sahiplerine karşı, aynen gaibin mira-
sını teslim alanlar gibi geri vermekle yükümlüdür.
Bu durumda ise gaiplik ihtimali olan kişi, devletin miras payını
resmen yönetmesinin üzerinden 10 yıl geçmesine rağmen ortaya çık-
mamışsa ya da malvarlığı yönetilenin yüz yaşını dolduracağı süre geç-
mişse bu sefer hazine gaiplik kararı verilmesi isteminde bulunabiliyor.
Her iki ihtimalde de gaip olma ihtimali olan kişinin malvarlığı hiçbir
ihtimalde doğrudan hazineye geçmiyor, gaipliğe ilişkin medeni kanun
hükümleri uygulanıyor.