dergi-122

TBB Dergisi 2016 (122)

Taylan BARIN

kaydıyla açtırılan hesaplarda zamanaşımı”

şeklinde düzenlenmiştir. En

azından şunu belirtmemiz gerekir ki, kiralık kasalardaki kıymetler-

den dolayı kasa sahipleri ile bankalar arasında “borç – alacak” ilişkisi

kurulmadığı sabittir.

Kılıçoğlu’na göre zamanaşımı kurumunun Borçlar Hukuku bağla-

mında kabul ediliş nedenleri;

“Her borç ilişkisi taraflar arasında bir uyuşmazlığa yol açar. Ta-

rafları uzun süre borç ilişkisi nedeniyle karşı karşıya getirmek bunlar

arasında dolayısıyla toplumda huzursuzluğa yol açar. Hukukun ama-

cı, tarafların ve toplumun huzurunu temin etmektir. Alacaklı, borç

muaccel olduğu halde alacağıyla uzun süre ilgisiz kalmışsa, artık bu-

nun takip ve tahsili için yargı ve icra organları gibi devlet güçlerinden

yararlanamamalıdır. Zamanaşımı tehlikesi sayesinde, alacaklıların

alacaklarını zamanında takip ve tahsil etmesi suretiyle, borç ilişkile-

rin nedeniyle gereksiz sürtüşme ve uyuşmazlıklara son verilmiş olur.

Bu amaç dışında, zamanaşımı kurumunun kabul edilmesinde,

zamanla ispat araçlarının kayıp ya da yok olacağı da etkili olmuştur.

Muaccel olan bir alacağa yol açan borç ilişkisine ilişkin kanıtlar uzun

yıllar elde korunamaz.”

Zamanaşımı müessesesine ilişkin yukarıda yaptığımız genel açık-

lamalarla aynı doğrultuda olan bu açıklama da, borçlar hukuku bağ-

lamında zamanaşımının temel gayesinin “toplumun huzurunu temin

etmek” olduğuna dayanmaktadır.

Borçlar Kanunu m. 146’ya göre

“Kanunda aksine bir hüküm bulun-

madıkça, her alacak on yıllık zamanaşımına tabidir.”

Bankalar ile Mudi-

ler arasında bir borç – alacak ilişkisi kurulduğu varsayımında dahi,

aradan geçen on yılın ardından Mevduatların TMSF’ye gelir kayde-

diliyor olması kanaatimizce Borçlar Hukukundan en büyük sapmayı

oluşturmaktadır. Bankacılık Kanunu’nun, Borçlar Kanunu genel hü-

kümlerden ilham alarak ve beslenerek zamanaşımı müessesesine yer

verdiğinin ve hakkaniyet gereği zamanaşımına uğramış alacakların

TMSF’ye dolayısıyla devlete verileceği kabul edildiğinde ise ortaya

Ahmet M. Kılıçoğlu, Borçlar Hukuku Genel Hükümler, Yeni Borçlar Kanunu’na

Göre Hazırlanmış Genişletilmiş 15. Bası, Ankara, Turhan Kitabevi Yayınları, 2012,

s. 846.