125

İş Yargısında İstinaf Kanun Yolu

224

eksiksiz uygulandığı, hükmün doğru kurulduğu anlamına gelmekte-

dir. Dilekçede ileri sürülen istinaf sebeplerinin yokluğu ve ilk derece

mahkemesinin kararının değiştirilmeden kabul edildiği durumlarda

bölge adliye mahkemesi istinaf başvurusunun esastan reddine karar

vermelidir (HMK m. 353/1-b/1). Bu karar, hem istinaf iddialarının

yanlış veya eksik olduğunu tespit eder hem de ilk derece mahkeme-

sinin verdiği kararı onaylar niteliktedir. Bölge adliye mahkemesince

verilen bu karar eğer temyiz edilebilen kararlardan değilse, hüküm,

istinaf başvurusunun esastan reddi kararı ile kesinlik kazanacaktır.

İstinaf başvurusunun haksız olması ve başvurunun reddi halinde,

dikkat edilmesi gereken bir husus da, istinaf başvurusunun kötüniyet-

le yapılmış olması ihtimalidir. İstinaf başvurusunun kötüniyetle yapıl-

dığı anlaşılırsa, başvuru sahibi, bölge adliye mahkemesince, 329’uncu

madde hükümlerine göre

disiplin para cezasına çarptırılır (HMK m.

351). Hak arama özgürlüğü de, diğer hak ve özgürlükler gibi kötüye

kullanılamaz. Hukuk devleti ilkesini benimsemiş bir hukuk sistemi,

hak arayanların bu konudaki özgürlüklerini tam olarak teminat altı-

na alırken, bu hakkın, kötüniyetli şekilde, kişiler üzerinde baskı aracı

olarak kullanılmasına, yargılamayı uzatıcı işlemler yapılmasına ya da

başka haksızlıklara yol açmasına izin vermemelidir. Bu sebeple yeni

dönemde, bu konuda daha dikkatli olunması ve şartları oluştuğunda

bu yaptırım hükmünün işletilmesi gereklidir.

İkinci ihtimalde; bölge adliye mahkemesi, ilk derece yargılama-

da eksiklik bulunmamakla beraber, kanunun olaya uygulanmasında

hata edilip de yeniden yargılama yapılmasına ihtiyaç duyulmadığı

takdirde veya kararın gerekçesinde hata edilmiş ise düzelterek yeni-

den esas hakkında karar verir (HMK m. 353/1-b/2). Özellikle, ilk de-

rece mahkemesi kararının bazı maddî ya da hesap hatalarını içerme-

Yılmaz, s. 70; Ulukapı, s. 477; Karslı, s. 813; Arslan/Yılmaz/Ayvaz, s. 600; Pekcanı-

tez/Atalay/Özekes, s. 534; Akil, s. 323; Çiftçi, s. 785,837; Akkaya, s. 312.

Kötüniyetli davalı veya hiçbir hakkı olmadığı hâlde dava açan taraf, yargılama

giderlerinden başka, diğer tarafın vekiliyle aralarında kararlaştırılan vekâlet ücre-

tinin tamamı veya bir kısmını ödemeye mahkûm edilebilir. Vekâlet ücretinin mik-

tarı hakkında uyuşmazlık çıkması veya mahkemece miktarının fahiş bulunması

hâlinde, bu miktar doğrudan mahkemece takdir olunur. Kötüniyet sahibi davalı

veya hiçbir hakkı olmadığı hâlde dava açan taraf, bundan başka beşyüz Türk Li-

rasından beşbin Türk Lirasına kadar disiplin para cezası ile mahkûm edilebilir.

Bu hâllere vekil sebebiyet vermiş ise disiplin para cezası vekil hakkında uygulanır

(HMK m. 329).