67 / 545
66
Türk Hukukunda Siyasi Haklar ve Siyasi Hakların Kullanılmasının Engellenmesi Suçu
bebiyle ağırlaşmış hallerinin gerçekleşmesi durumunda, ayrıca kasten yarala-
ma suçuna ilişkin hükümler uygulanır.
b) Manevi Unsurlar
Suçun oluşabilmesi için failin, mağdura karşı maddede belirtilen
siyasi haklardan biri veya birkaçını engellemek yönünde kasıtlı bir fi-
ilde bulunması gereklidir. Doktrinde bir görüşe göre failin genel kast
ve özel kastla birlikte hareket etmesi gerektiği fikrini savunanlar olsa
da;
97
genel kabul gören görüş genel kastın yeterli olduğu yönündedir.
98
Kast, failin hareketi ve bundan doğacak neticeleri bilmesi (düşünüp
öngörme) ve istemesi olduğuna göre, burada özel bir kast aramamak
gerektiği kanaatindeyiz. Örneğin, bir kişiyi siyasi parti üyeliğinden
çıkarmak amacıyla cebir ve tehdit kullanan failin hareketi genel kast
kapsamında değerlendirilecektir.
Failin, kullanılmasına engel olduğu hakkın bir siyasal hak oldu-
ğunu bilmemesi kastın varlığını etkilemez.
99
Ayrıca, bu suçların tak-
sirle işlenmesi mümkün değildir.
100
4. Suçun Özel Görünüş Şekilleri
a) Teşebbüs
Suç, bir süreç içerisinde işlenmekte olup, buna suç yolu
(iter crimi-
nis)
denilmektedir.
101
Suçun kanuni tanımında belirtilmiş olan fiilin ic-
rasına başlanmış olmakla birlikte bu fiile ilişkin icra hareketleri henüz
tamamlanmamış ise o suça teşebbüsten söz edilir.
102
TCK m. 114/1’deki suçun tamamlanması için failin cebir veya teh-
dit kullanması yeterlidir. Ayrıca, mağdurun maddede sayılan siyasi
97
Zeki Hafızoğulları/Muharrem Özen, Türk Ceza Hukuku Özel Hükümler Kişile-
re Karşı Suçlar,
s. 201; Çetin Özek, “Siyasi Hürriyet Aleyhinde Cürümler”, s. 43;
Duygun Yarsuvat, “Siyasi Hürriyet Aleyhinde Cürümler (Türk Ceza Kanununda
Toplantı Hürriyetinin Korunması)”, s. 116.
98
Durmuş Tezcan/M. Ruhan Erdem/R. Murat Önok, Teorik ve Pratik Ceza Özel
Hukuku,
s. 446; Ali Parlar, Türk Ceza Kanunu Şerhi c. 1,
s. 1404.
99
Durmuş Tezcan/M. Ruhan Erdem/R. Murat Önok, Teorik ve Pratik Ceza Özel
Hukuku, s. 446.
100
Ali Parlar, Türk Ceza Kanunu Şerhi c. 1,
s. 1404.
101
İzzet Özgenç, Türk Ceza Hukuku Genel Hükümler,
s. 454.
102
İbid.,
s. 454.