

427
Evlilik birliğinin kurulması ile, çocuğun dünyaya gelmesi ile ilişki-
lerde yeniden düzenlenme olduğu gibi, boşanma sonrası yaşamda ve ço-
cuğun velayeti konusunda da eşler arasında ‘yeniden düzenlenme’ yapıl-
maktadır. Bu düzenleme bilinçli veya bilinçsizde yapılsa kaçınılmazdır.
Uzman çocuğun velayet hakkının ebeveynlerden kime ait olması-
nın daha uygun olacağını tespit etmeye çalışılmaktadır. Bu durumda da
yine anne baba ve çocuk ile ayrı ayrı ve birlikte görüşme yapılmaktadır.
Tarafların kendi imkanlarına göre çocuğunun beden, ruh ve ahlak geli-
şimini sağlamaya çalışmaları, yetiştirilmeleri, bakımı ve eğitimleri ko-
nusunda çocuğun menfaatini, yüksek yararını göz önünde bulundurup
bulundurmadıkları, ihmalkar davranıp davranmadıkları, gereken özen
ve çabayı sarf edip etmedikleri, sorumluluk ve yükümlülüklerini yerine
getirmeye, onun menfaatini korumaya ve gelişimin tehlikeye düşmeme-
si için çaba göstermeye çalışıp çalışmadığı konusu üzerinde durulmakta-
dır. Uzmanın anne ve baba ile birlikte görüşme yapması önemlidir.
Çocuk için en ideal olanı her iki ebeveynin de çocukla ilgili karar-
lara aktif katılması, çocuğun sınırlama olmaksızın istediği kadar her iki
ebeveyni de görebilmesidir. Boşanma sonrasında ebeveynlerin sık ola-
rak çocuk bakımı ve görüşmeler konusunda çatıştıkların görmekteyiz.
Çatışmaları çocuk üzerinden devam ettirerek birbirlerini cezalandırma,
öfkelerini aktarma yolu olarak çocuğu kullanma ortaya çıkabilmektedir.
Velayet hakkı kendisinde olmayan ebeveynin çocuğu ile kişisel
ilişkisinin düzenlenmesi sırasında da ebeveynlerin yeniden düzenlen-
me yapmaları gerekmektedir. Bu konuda uzmanın anne babaya uy-
gun alternatifler seçenekler sunması önem taşıyor. Bu noktada anne
ve babanın çocuğunun 18 yaşına kadar süreci kapsayarak göz önünde
bulundurmadıkları, yani kısa zamanlı değerlendirdikleri, ebeveyn-
lerin birbirlerine güvenmedikleri, tek taraflı olarak kendi istedikleri
gibi yönlendirici oldukları, denetledikleri, birbirlerinin haklarına say-
gı duymadıkları gözlenmektedir. Ayrıca; içinde bulundukları süreç
hakkında çocukları bilgilendirmenin ihmal edilen en önemli nokta
olduğunu, çocuğu nasıl etkilediğinin farkında olamadıkları, çocuğu
taraf tutmak zorunda bıraktıkları, birbirlerine karşı hissettikleri kabul
edilmez ve bitmemiş duyguları nedeni ile anlaşmakta zorlandıkları,
çocuklarını kullandıkları sık olarak karşılaştığımız bir tablodur ve bu
nedenle ilişkilerinin düzenlenmesinde profesyonel yardım almaları
gerektiğini gözlemlemekteyiz.