328 / 465
TBB Dergisi 2012 (103)
Hüseyin BİLGİN
327
Görüldüğü üzere, önceki düzenlemede bölge idare mahkemesi-
ne itiraz yolu açılan konu sayısı oldukça fazla iken hali hazırdaki ka-
nun hükmünde bu durum azaltılmış ve kimi bazı dava türleri yine
Danıştay’a bırakılmıştır. Aslında mevcut düzenleme yerinde olmakla
birlikte bölge idare mahkemelerinin tam olarak bir istinaf mahkemesi
niteliğine kavuşması halinde Danıştay’ın baktığı kimi bazı davalarda
yine bölge idare mahkemesine devredilebilirler.
12 -Karar Düzeltme Yolu Hakkındaki Değişiklik Düşüncesi
2577 sayılı Kanun’un 54. maddesi
18
karar düzeltme yolunu düzen-
lemektedir. Tasarının 54. maddesinde karar düzeltme yoluyla ilgili 2
değişiklik yapılmıştı. Anılan değişikliklere göre;
2577 sayılı Kanun’un 54. maddesinin 3. fıkrası
“Kararın düzeltilmesi
istekleri esas kararı vermiş olan daire, kurul ve bölge idare mahkemesince in-
celenir. Dosyanın incelenmesinde tetkik hakimliği yapanlar ayının konunun
düzeltme yoluyla incelenmesinde bu görevi yapamazlar”
şeklinde iken,
“Ka-
rarın düzeltilmesi istekleri öncelikle esas kararı vermiş olan daire, kurul veya
mahkemenin, esas kararına katılmamış bir üyesi bunun mümkün olmaması
halinde ise görevlendirilecek bir üye tarafından incelenir. Karar düzeltme ta-
lebinin yerinde olmadığı anlaşılırsa dosyayı inceleyen üye tarafından kabul
edilmezlik kararı verilerek gerekçeleriyle birlikte taraflara tebliğ edilir. Bu
karar kesindir.”
şeklinde değiştirilmek ve
“Kararın düzeltilmesi isteğinin
yerinde olduğu kanaatine varılan dosyalar ise görüşülüp karara bağlanmak
üzere, ilgili daire, kurul veya mahkemeye gönderilir. Dosyanın incelenme-
sinde tetkik hakimliği yapanlar, aynı kanun düzeltme yoluyla incelenmesinde
bu görevi yapamazlar.”
şeklinde yeni bir fıkra eklenmiş istenilmiş ancak
anılan değişiklikten sonrada hak arama özgürlüğü kısıtlanacağından
hareketle vazgeçilmiştir.
Kanaatimizce Kanun tasarısındaki bu hükmün aynen korunması
yerinde olacaktı. Zira, karar düzeltme yolu idari yargıda ve özellikle
Danıştay’da iş yükünü oldukça arttırmaktadır. Bu yolla değişen karar
sayısıda binde 8 civarında olduğu tasarının ilgili madde gerekçesinde
açıkça ifade edilmektedir. Zaten bu yeni hükümle karar düzeltme yolu
tamamen kapatılmamakta sadece ön incelemeye tabi tutularak gerek-
siz yere ilgili heyetlerin önüne gelmesinin önüne geçilmiş olunmakta-
dır. Özellikle içtihadı açık olan bir çok seri davada bu şekilde bir yola
gidilmesi oldukça yerinde olacaktı.