206 / 441
TBB Dergisi 2013 (104)
Şenel SARSIKOĞLU
205
bu görüş kabul edildiği takdirde, suçun faili kamu görevlisinden bir
başkası da olabilecektir. Öte yandan zimmet suçunun, kalpazanlık,
milletin kredisine zarar verme ve devlete ait araçları tahrip suçlarıyla
beraber düzenlenmesi de gerekecektir.
3
1810 tarihli Fransız Ceza Kanunu ve bu kanunun tercüme edil-
mesiyle oluşturulan 1858 tarihli Ceza Kanunname-i Hümayun’un ve
devamında da 765 sayılı mülga TCK’nın benimsediği ikinci görüş
zimmeti, bir fonksiyon ve görev suçu olarak değerlendirmekte olup
burada bir tür kudretin, yetkinin kötüye kullanılmasının söz konusu
olduğunu kabul etmektedir. Zimmet, her kamu görevlisinin taşıması
şart olan sadakat yükümlülüğüne aykırılık teşkil etmekte; böylece de,
kişilerin, icra ettikleri fonksiyon nedeniyle devletin temsilcilerine karşı
korumaları zorunlu güveni ihlal etmektedir. Buna göre zimmet, kamu
görevlilerinin devlet idaresine karşı işledikleri diğer suçların arasında
yer almalıdır.
4
5237 sayılı Türk Ceza Kanunu da zimmet suçunu, Kamu İdaresi-
nin Güvenilirliğine ve İşleyişine Karşı Suçlar bölümünde düzenlenmiş
ve yukarıda zikredilen ikinci görüşe benzer şekilde ve bu doğrultuda
kamu idaresinin güvenilirliği ve işleyişinin korunması hedeflemiştir.
5
Bu husus, TCK 247. madde gerekçesinde de, ‘Kamu görevlisi, bu gö-
revi dolayısıyla zilyedliği kendisine devredilmiş olan veya koruma
ve gözetimiyle yükümlü olduğu mallar üzerinde ancak görevinin ge-
rektirdiği şekilde tasarrufta bulunabilir. Burada kamu görevlisinin bu
mallar üzerinde görevinin gerekleriyle bağdaşmayan bir surette tasar-
rufta bulunması, bu malları kendisinin ya da başkasının zimmetine
geçirmesi suç olarak tanımlanmıştır.’ demekte ve devamında da ‘…Bu
malın zilyedliğinin kamu görevlisine devredilmiş olması veya kamu
görevlisinin bu mal üzerinde koruma ve gözetim yükümlülüğünün
bulunması gerekir. Bu malın mülkiyetinin devlete, herhangi bir kamu
kurumuna ya da herhangi bir kişiye ait olması arasında fark bulunma-
kümler
C:2, 6.Baskı, Ankara, 1996, s.1451.
3
Sulhi Dönmezer, Özel Ceza Hukuku Dersleri, İ.Ü.H.F. Yayınları, İstanbul, 1984,
s.76.
4
Muhammet Nedim Bekri,
“Türk Ceza Kanunu’nda Zimmet Suçu”
, Yayınlanmamış
Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi SBE, 2006, s. 12. Ayrıca bkz. Sulhi Dön-
mezer, Özel Ceza Hukuku Dersleri,
İstanbul:İ.Ü.H.F
. Yayınları, 1984, s.76,77.
5
Mehmet Emin Artuk, Ahmet Gökcen, A.Caner Yenidünya,
Ceza Hukuku Özel Hü-
kümler
, Ankara, 2006. s. 581.