Background Image
Previous Page  257 / 473 Next Page
Information
Show Menu
Previous Page 257 / 473 Next Page
Page Background

Ensest

256

Tarihsel açıdan tanıma yasağının seyrine bakıldığında, Ortaçağ

Kilise Hukukunda, genel olarak evlilik dışı çocuklar

“günah ürünü”

olarak kabul edilip, ana babaları ile aralarında soybağı kurulması ya-

sak kabul edilmiştir. Ancak evlilik içi ve evlilik dışı doğmuş çocuğun

hukuken eşit olduğuna dayanarak, böyle bir ilişkiden doğmakta çocu-

ğun payı olmadığı ve buna rağmen ilişkinin faturasının çocuğa çıkarıl-

masının adalet düşüncesine aykırı olduğu ve çağdaş düşünceye uyma-

dığı ileri sürülmüştür. 21. yüzyılın başlarında hümanist düşüncenin

zorlamasıyla evlilik dışı çocuğun evlilikten bağımsız bir değer olarak

korunması fikri giderek güçlenmiştir.

110

Eski Medeni Kanun’da evlilik dışı çocuk hem nesep bağı hem de

malvarlığı hakları açısından evlilik içi çocukla eşit olmayan bir ko-

numdaydı. Evlenmesi yasak kişilerden dünyaya gelen çocuğun tanı-

ma yoluyla, babası ile arasında soybağı kurulması 743 sayılı önceki

Medeni Kanun’da evlenme yasağı, soybağının düzgün olup olmadı-

ğına bakılmaksızın, kan hısmı olan üstsoy-altsoy, tam kan ve yarım

kan kardeşler, amca, dayı, hala, teyze ile yeğenler arasındadır. Aynı

zamanda karı kocanın usul ve füruu ile karının usul ve füruu arasın-

da ve evlat edinilen ile evlat edinen arasında evlenmeyi yasaklamıştır.

Evlenme yasağı bu kadar geniş sayılsa da doktrindeki baskın görüşe

göre; tanıma yasağı sadece evlenmeleri kesin biçimde yasak olan kan

hısımlarının ilişkisinden olan çocukları kapsamaktaydı.

SEROZAN bu yasağın

“aslında ataerkil eksenli bir cinsel tabu ve miras

uğruna belirli cinsel ilişkilerden doğma çocukları dışlayıp aşağılayan bir ya-

sak olduğunu, ana babanın davranışının cezasını hiçbir katkısı bulunmayan

çocuğa çektirmekle bu yasak kuralı anayasal kişilik hakkına ve eşitlik ilkesine

de ters düşmekte”

olduğunu

ifade etmek suretiyle tanıma yasağını eleş-

tirmiştir.

111

Bu yasak 4721 sayılı Yeni Medeni Kanun’la, kaynak İsviçre Me-

deni Kanunu’nun 260. maddesine uygun olarak kaldırılmıştır. Madde

gerekçesinde, bu yasağın çocuğun menfaatine uygun olmaması sebe-

biyle kaldırıldığı ifade edilmektedir. Tanıma yasağının kaldırılması

ensest ilişkiye ve bu ilişkiden doğan çocuğun kabul edilmesine yönelik

bir anlayış olduğunu ortaya koymamaktadır.

110

SAYITA, s. 174-175.

111

SAYITA, s. 178.