249 / 505
Kumar ve Bahis Borcu Hakkında De Lege Ferenda Düşünceler
248
olayla veya diğer tarafın fiiliyle engellenmişse ya da diğer taraf kumar
veya bahse hile karıştırmışsa, isteyerek yapılan ödeme geri alınabilir”
(TBK. m. 605/2). “Düzenlenmesine kanun veya yetkili makamlarca
izin verilmiş olmadıkça, piyango ve diğer şans oyunlarından doğan
alacaklar hakkında dava açılamaz ve takip yapılamaz. İzin verilmemiş
olan durumlarda, piyango ve diğer şans oyunları için de kumara iliş-
kin hükümler uygulanır. Yabancı ülkelerde kendi kurallarına uygun
olarak düzenlenen piyango ve diğer şans oyunları, Türkiye’de yetkili
makamlarca bunlara ait biletlerin satılmasına izin verilmiş olmadıkça,
yasal korumadan yararlanamazlar” (TBK. m. 606/3). 818 sayılı Borçlar
Kanunu
11
döneminde de, aynı esasların geçerli olduğu eklenmelidir
(EBK. m. 504-506).
İcra ve İflas Kanunu’na
12
göre, “Kumar yahut mücerret baht oyun-
larında ve borsa muamelelerinde külliyetli para sarfetmiş” kişi taksirat-
lı müflistir (İİK. m. 310/b. 3). “Kumar oynanması için yer ve imkân sağ-
lama” suçunun bir şirketin faaliyeti çerçevesinde işlenmesi durumunda
şirkete derhal kayyım atanır (İİK. m. 133/1, 133/4-b. 5). Türk Ticaret
Kanunu’nda
13
da konuya ilişkin bir hüküm bulunmaktadır. “Ruhsatsız
bir şirket ile onun bu durumunu bilerek yapılan sigorta sözleşmeleri
hakkında Türk Borçlar Kanunu’nun 604 ve 605 inci maddeleri uygu-
lanır” (TTK. m. 1401/2). 6762 sayılı Ticaret Kanunu
14
döneminde de
aynı esasın geçerli olduğu eklenmelidir (ETK. m. 1263). Kat Mülkiyeti
Kanunu’nda
15
da, “kendi bağımsız bölümünü randevu evi veya kumar-
hane veya benzeri yer olarak kullanmak suretiyle ahlâk ve adaba aykırı
harekette bulunması” durumunda diğer kat malikleri bakımından çe-
kilmezlik şartının gerçekleştiği farz olunmuştur (KMK. m. 25/3-c).
Ayrıca Türk Ceza Kanunu
16
, Polis Vazife ve Salahiyeti Kanunu
17
ile Kabahatler Kanunu’nun
18
da kumar ve bahsi müeyyideye bağladığı
11
RG. 29.4.1926, S: 359; 818 sayılı Kanun.
12
RG. 19.6.1932, S. 2128; 2004 sayılı Kanun.
13
RG. 14.2.2011, S. 27846; 6102 sayılı Kanun.
14
RG. 9.7.1956, S. 9353; 6762 sayılı Kanun.
15
RG. 2.7.1965, S. 12038; 634 sayılı Kanun.
16
RG. 12.10.2004, S. 25611; 5237 sayılı Kanun
17
RG. 14.7.1934, S. 2751; 2559 sayılı Kanun.
18
RG. 31.3.2005, S. 25772; 5326 sayılı Kanun.