126 / 417
TBB Dergisi 2013 (108)
Ramazan DURGUT
125
olduğu gibi, tüm sınırlı ayni haklar gözetilerek genel kurallara tabi ol-
duğu; birinci fıkrada rehine de atıfta bulunulmasının yerinde olacağı
söylenebilir. Çalışmamızda esas sermeye payı üzerinde rehin hakkı
kurulması ve bunun usulü incelenmiştir.
II. ESAS SERMAYE PAYI
Limited şirket, şirket sözleşmesi ile belirli bir miktarda esas ser-
mayesi olan
5
ve bu esas sermayesi, ortakların esas sermaye paylarının
toplamından oluşan bir sermaye şirketidir (TTK 573/1). Şirket sözleş-
mesine esas sermayenin itibarî tutarı, esas sermaye paylarının sayısı,
itibarî değerleri, varsa imtiyazlar ve esas sermaye paylarının grupları-
nın yazılması gereklidir (TTK 576/1c)
6
. Böylece TTK limited şirketler
bakımından da pay sahipliği – ortaklıktan çok “esas sermaye payı”
kavramını tercih etmiştir. TTK 583/1 ve 2 gereği limited şirket esas ser-
maye paylarının itibari değeri yirmibeş Türk Lirası veya katları olarak
belirlenmelidir. Ancak şirketin durumunun düzeltilmesi amacıyla bu
değerin (yirmibeş Türk Lirası) altına inilebilir (TTK 582/1) ve ayrıca
esas sermaye paylarının itibari değerleri de birbirinden farklı olabilir
(TTK 583/2).
TTK 583/3’de limited şirket ortaklarının birden fazla esas sermaye
payına sahip olabileceği düzenlenmiştir. Böylece eTK’daki “tek ortak,
tek pay” ile payın devri için bölünmesinin gerekli olmasına ilişkin ilke-
ler terk edilmiştir
7
. Bunun pay rehni bakımından önemi ise, bir ortağın
sahip olduğu payların bir kısmı üzerinde rehni hakkı kurulması için
artık payların bölünmesine gerek kalmamasıdır. Başka bir anlatımla
limited şirket ortağı sahip olduğu esas sermaye paylarının tamamını
5
Limited şirket esas sermayesi en az onbin Türk Lirasıdır ve bu tutar Bakanlar
Kurulunca on katına kadar artırılabilir (TTK 580).
6
Limited şirkette pay ve/veya esas sermaye payı kavramları için bkz. Yıldız, s. 78
– 81; Pulaşlı, s. 2006 vd.; Pulaşlı, Şirketler Hukuku, s. 990 vd.; Reha Poroy / Ünal
Tekinalp / Ersin Çamoğlu, Ortaklıklar ve Kooperatif Hukuku, Güncelleştirilmiş
12. Baskı, İstanbul 2012, N. 1643; Ertan Demirkapı, Türk Ticaret Kanunu ve Türk
Ticaret Kanunu Tasarısı Hükümlerine Göre Limited Ortaklıkta Payın Devri, İzmir
2008, s. 5 vd.; Buket Sayın Önal, Limited Şirketlerde Ortakların Sorumlulukları,
Ankara 2008, s. 55 vd.
7
Yıldız, s. 80 – 81; Ünal Tekinalp / Ersin Çamoğlu, Açıklamalı, Notlu ve
Karşılaştırmalı6102sayılıTürkTicaretKanunuveTicarîMevzuat,Güncelleştirilmiş
13. Bası, İstanbul 2011, s. 277 (
TTK 583’ün altındaki not
); bu konuda ayrıntılı bilgi ve
karşılaştırma için ayrıca bkz. Demirkapı, s. 24 vd.