112 / 441
TBB Dergisi 2014 (110)
Kumru KILIÇOĞLU YILMAZ
111
“Bu yeni düzenlemeyle, meselâ, hiçbir sosyal güvenceden yarar-
lanamayacak durumda bulunmakla birlikte, somut olayda uğradığı
zararın giderilmesi için âcilen parasal bir desteğe ihtiyaç duyan ve
tazminat yükümlüsünün, uğradığı zarardan sorumluluğunu hâkime
sunduğu inandırıcı kanıtlarla ortaya koyan zarar görenlerin korunma-
sı amaçlanmıştır.
Maddenin birinci fıkrasında, zarar görenin iddiasının haklılığını
gösteren inandırıcı kanıtlar sunması ve ekonomik durumunun da ge-
rektirmesi koşullarının birlikte gerçekleşmesi durumunda, hâkime,
istem üzerine tazminat yükümlüsünün zarar görene geçici ödeme
yapmasına karar verme yetkisi tanınmıştır. Ancak, fıkrada yapılan
düzenlemeyle, geçici ödeme kararıyla kesin hüküm sonucunun, eda
amaçlı bir ihtiyati tedbir aracılığıyla elde edilmesi amaçlanmamak-
tadır.
Maddenin ikinci fıkrasında ise, aynı maddenin birinci fıkrası uya-
rınca zarar görene yapılan geçici ödemelerin nihaî kararda hükme-
dilmiş olan tazminata mahsup edileceği; zarar görenin açtığı davanın
reddine karar verilmesi durumunda ise hâkim tarafından, aynı dava-
da, davacının aldığı geçici ödemeleri, yasal faizi ile birlikte geri verme-
sine hükmedileceği öngörülmektedir.”
2
Eski 818 sayılı Borçlar Kanunu’nda böyle bir düzenleme mevcut
olmadığından; haklılığı büyük olasılıkla belli olan davalarda zarar
görenlerin uzun süren yargılamanın sonunu beklemeleri nedeniy-
le büyük mağduriyetlere uğramaları söz konusuydu.
3
Bu nedenle,
amacı gerekçesinden anlaşıldığı üzere, hukuk sistemimize giren bu
kavramın,karşı görüşlere ve eleştirilere rağmen,özellikle bedensel za-
rarlar veya ölüm halinde ölenin geride kalan yoksul ve yardıma muh-
taç durumdaki yakınları bakımından faydalı olacağı, bir anlamda sos-
yal adaleti gerçekleştireceği kanaatindeyim.
Geçici ödemeler, her ne kadar haksız fiillere ilişkin hükümler ara-
sında yer alsa da yalnızca haksız fiilden doğan zararların tazmininde
gündeme gelmez.. TBK.md.76 “Haksız fiillerden doğan borç ilişkileri”
2
T.C. Adalet Bakanlığı, Türk Borçlar Kanunu Tasarısı, Ankara 2008, s.249
3
Öz, Turgut: Yeni Borçlar Kanunu’nun Getirdiği Başlıca Değişiklikler ve Yenilikler,
2. Bası, İstanbul 2012, s.14