Background Image
Previous Page  63 / 533 Next Page
Information
Show Menu
Previous Page 63 / 533 Next Page
Page Background

Adil Yargılamayı Etkilemeye Teşebbüs Suçu (TCK M. 288)

62

mahkemelerin topluma güven vermesinin temel bir öneme sahip ol-

duğunu vurgular. Bu kapsamda adil yargılanma hakkı mahkemelerin

tarafsızlığını gerektirmektedir. Tarafsızlık ise önyargı ve etki altında

olmamak anlamına gelir.

2

Adil yargılamayı etkilemeye teşebbüs suçu ilk kez 5237 sayılı Türk

Ceza Kanunu m. 288’de “

Bir olayla ilgili olarak başlatılan soruşturma veya

kovuşturma kesin hükümle sonuçlanıncaya kadar, savcı, hâkim, mahkeme,

bilirkişi veya tanıkları etkilemek amacıyla alenen sözlü veya yazılı beyanda

bulunan kişi, altı aydan üç yıla kadar hapis cezası ile cezalandırılır.”

şeklin-

de düzenlenmişti. 6352 sayılı Kanun ile bu suç değişikliğe uğramıştır;

“Görülmekte olan bir davada veya yapılmakta olan bir soruşturmada, hukuka

aykırı bir karar vermesi veya bir işlem tesis etmesi ya da gerçeğe aykırı beyan-

da bulunması için, yargı görevi yapanı, bilirkişiyi veya tanığı hukuka aykırı

olarak etkilemek amacıyla alenen sözlü veya yazılı beyanda bulunan kişi, elli

günden az olmamak üzere adli para cezası ile cezalandırılır.”.

A. Korunan Hukuki Değer

Suçla korunan hukuki değer, ceza normu ile korunması hedeflenen

değerlerdir.

3

Yani, bir bakıma, suçu ihdas etmede gözetilen amaçtır.

Adil yargılamayı etkilemeye teşebbüs suçu TCK’da “Adliyeye Karşı

Suçlar” başlığı altında düzenlendiğinden bu suçla yargı görevi yapa-

nın, bilirkişi ve tanığın gerçeğe aykırı bir karar, işlem ve beyanda bu-

lunmasının engellenmesi, kamuoyu etkisinde kalması engellenerek ta-

rafsızlığı

4

ve bu surette adil yargılanmanın sağlanması amaçlanmıştır.

5

2

“Toziczka v. Polonya”, Başvuru No. 29995/08, Karar Tarihi 24 Temmuz 2012.

3

Ayhan Önder, Ceza Hukuku Genel Hükümler Cilt II-III, İstanbul, Beta Basım Ya-

yım Dağıtım A.Ş, 1992, 45; Mahmut Koca, İlhan Üzülmez, Türk Ceza Hukuku

Genel Hükümler, Ankara, Seçkin Yayıncılık, 2011, s. 104; Veli Özer Özbek, Nihat

Kanbur, Koray Doğan, Pınar Bacaksız, İlker Tepe, Türk Ceza Hukuku Genel Hü-

kümler, Ankara, Seçkin Yayıncılık, 2012, s. 202; Yener Ünver, Ceza Hukukuyla

Korunması Amaçlanan Hukuksal Değer, Seçkin Yayıncılık, Ankara, 2003, s. 1 vd.;

Mehmet Emin Artuk, Ahmet Gökcen, Ahmet Caner Yenidünya, Ceza Hukuku

Genel Hükümler, 7. Baskı, Ankara, Adalet Yayınevi, 2013, s.281.

4

İsmail Malkoç, Açıklamalı - İçtihatlı 5237 Sayılı Yeni Türk Ceza Kanunu, 2.Cilt,

Malkoç Kitabevi, 2007, s. 2109; Ali Parlar, Muzaffer Hatipoğlu, Açıklamalı-Yeni

İçtihatlarla Uygulamalı 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu Yorumu: Maddelerin Açık-

lamaları Yeni TCK ile ilgili Yargıtay Ceza Genel Kurul ve Özel Daire Kararları,

Ankara, Seçkin Yayıncılık, 2010, s. 4370.

5

Ş. Cankat Taşkın, “Yargı Görevi Yapanı Etkileme Suçu”, s. 19, (Çevrimiçi) http://

cankattaskin.av.tr/wp-content/uploads/2011/03/TCk-277.pdf, 02.10.2012.