64 / 533
TBB Dergisi 2014 (111)
Rezzan İTİŞGEN
63
Nitekim yargılamanın adil yapılmasında kamu yararı olduğu gibi,
6
bu
husus devlet egemenliğinin de bir gereğidir.
7
6352 sayılı Kanun ile ge-
tirilen değişiklikten önceki TCK m. 288’in gerekçesine bakıldığında da
maddenin kitle iletişim araçları ile yargı organlarının üzerinde meyda-
na gelebilecek olası baskıların engellenmesinin hedeflediği sonucuna
ulaşmaktayız. Common Law’da bu suçu karşılayan suçun adliyenin
otoritesini, adil yargılanma hakkını,
8
basının eleştirisi ve ironisinden
mahkemelerin haysiyetini
9
korumayı amaçladığı belirtilmektedir.
Bu madde aynı zamanda AİHS m. 6/2’de yer alan suçsuzluk kari-
nesi ile de yakından bağlantılıdır.
10
AİHS m. 6/2’de yer alan suçsuzluk
karinesine göre “Kendisine bir suç isnad edilen her kişi, yasa uyarınca
suçluluğu kanıtlanan dek masum sayılacaktır”.
11
Sanığı suçlu göste-
rerek hâkimde onun suçlu olduğu kanaatini uyandırma ve bu şekilde
onun hakkında haksız bir mahkûmiyet kararı verilmesini sağlamaya
yönelik fiiller adil yargılamayı etkilemeye teşebbüs suçunu oluştur-
manın yanı sıra suçsuzluk karinesini ihlal edecektir. Zira AİHM’in de
belirttiği üzere suçsuzluk karinesi, yürümekte olan bir dava ile yakın-
dan bağlantılı olarak yapılan önyargılı açıklamalarla adil yargılamanın
zedelenmesini önlemeyi amaçlar. Bir kişinin açıkça suçlu olduğunu be-
lirtmekle ile onun bir suçu işlediğinden şüphelenildiğini belirtmek aynı
anlama gelmez.
12
Örneğin, Ergashev v. Rusya davasına konu olan olay-
da Rusya’da yaşayan Özbekistan vatandaşı olan başvurucu radikal bir
örgüte üye olma ve devletin anayasal düzenini bozmaya teşebbüs suç-
ları dâhil birtakım suçlardan dolayı Özbek makamları tarafından suç-
lanır. Özbek makamlarının talebi üzerine Rusya tarafından yakalanıp,
tutuklanır. Rusya’da mülteci statüsünde kalmak istese de bu talebi red-
dedilir. Bu sırada ise Rusya’da bir televizyon kanalında yetkili makam
6
Nur Centel, “5237 Sayılı Türk Ceza Kanunu’nda Yargı Görevi Yapanı Etkileme
Suçu”, Uğur Alacakaptan’a Armağan, Cilt I, İstanbul, İstanbul Bilgi Üniversitesi
Yayınları, 2008, s. 141.
7
Çetin Özek, “Adliyeye Karşı Suçların Hukuki Konusu”, İÜHFM, C.55, S.3, 1997, s.
17.
8
Pascale Duparc Portier, “Media Reporting Of Trials In France And In Ireland”, 1
Judicial Studies Institute Journal 6, (2006), s. 204.
9
Joachim Scherer, “Justiz und Massenmedien Kontrollierende oder kontrollierte
Medienöffentlichkeit?”, s. 47, (Çevrimiçi)
http://www.zaoerv.de,20.09.2013.
10
Malkoç, a.g.e., s. 2109, 2110.
11
Gemalmaz, a.g.e., s. 11.
12
“Borovský v. Slovakya”, Başvuru No. 24528/02, Karar Tarihi 2 Eylül 2009.