

Halkı Kin ve Düşmanlığa Tahrik veya Aşağılama
80
edilmelidir ki, burada hakaret suçundan farklı olarak, tek tek kişilerin
şereflerinin yanında ve hatta bunların ötesinde kamu barışı şeklinde
hukuksal değerin ön plana alınması söz konusudur
6
.
Üçüncü fıkradaki halkın bir kesiminin benimsediği dini değerle-
rin alenen aşağılanması suç tipi bakımından, dinin ya da kişilerin din
özgürlüklerinin de korunması amaçlanan bir hukuksal değer olduğu
düşünülebilirse de, ağırlıklı olan görüş burada salt kamu barışının ko-
runan hukuksal değer olduğudur
7
.
3. SUÇUN TEMEL UNSURLARI
3.1. Maddi Unsurlar
3.1.1. Suçun Maddi Konusu
Düzenlemede farklı suç tiplerine yer verilmiş olması nedeniyle,
suçun maddi konusu bakımından yapılacak açıklamalarda bu ayrımın
dikkate alınması gerekmektedir.
Birinci fıkradaki suç tipinin maddi konusunun ne olduğunun tespi-
ti konusunda doktrinde bir görüş, konunun kamu barışı olduğunu be-
lirtmektedir
8
. Ancak kanaatimizce kamu barışı burada, konudan ziyade
suçla korunan hukuksal değeri oluşturmaktadır. Dikkat edilmelidir ki,
konu ve korunan hukuksal değer, birbirinden ayrı hususlardır. Hukuk-
sal değerler, toplumda ceza hukukunun korumayı amaçladığı soyut ni-
telikte değerlerdir. Bir suç düzenlemesi, bu soyut değerlerin korunması
amacına hizmet etmek amacı taşır. Oysa konu, suçun maddi unsurların-
dan olan fiilin üzerinde icra edildiği kişi veya şeyden ibarettir
9
.
6
Durmuş Tezcan/Mustafa Ruhan Erdem/R. Murat Önok, Teorik ve Pratik Ceza
Özel Hukuku, 7. bs., Ankara, Seçkin Yayıncılık, 2010, s. 450; Sınar, s. 298.
7
Jürgen Schäfer (Bölüm yazarı), Münchener Kommentar zum Strafgesetzbuch -
Band 3: §§ 80-184g StGB, Yay. Haz.: Wolfgang Joecks, Klaus Miebach, München,
2. bs., Verlag C.H. Beck, 2012, § 130 - Kn. 1; Doğan Soyaslan, Ceza Hukuku Özel
Hükümler, 8. bs., Ankara, Yetkin Yayınları, 2010, s. 526; bu görüşler konusunda
ayrıca bkz.: Hamide Zafer, “Halkın Bir Kısmını Aşağılayacak ve İnsan Onurunu
Zedeleyecek Şekilde Tahkir Etme Cürmü (TCK m.312/3)”, İstanbul Üniversitesi
Hukuk Fakültesi Mecmuası, Yıl:2004, C: LXII, S.: 1-2, s. 213 vd..
8
Mehmet Emin Artuk/Ahmet Gökcen/Ahmet Caner Yenidünya, Ceza Hukuku
Özel Hükümler, 13. bs., Ankara, Adalet Yayınevi, 2013, s. 743.
9
Hans-Heinrich Jescheck/Thomas Weigend, Lehrbuch des Strafrechts - Allgemei-
ner Teil, 5. bs., Berlin, 1996, s. 256-260; Mahmut Koca/İlhan Üzülmez, Türk Ceza
Hukuku Genel Hükümler, 5. bs., Ankara, 2012, s. 107.