350 / 413
TBB Dergisi 2014 (112)
Emine BALCI
349
karakter (hâkim, savcı, avukat) mesleğini her türlü duygudan üstün
tuttuğunu söylemekte sakınca görmezken, kadın hukukçu karakter
sanığı sevdiğini söylemeyi tercih eder.
4.3.Düğümün Çözüldüğü Yer Olarak Mahkeme
Namus için işlenen cinayetler, kendince kutsal amaç uğruna ya-
pılan hırsızlıklar, dolandırıcılıklar, fedakârlıklar, hak mücadeleleri ve
elbette kaçınılmaz durak mahkeme salonudur.
Her ne sebeple olursa olsun bir suç işleniyorsa filmin herhangi bir
yerinde seyirci, suçla birlikte kararan ekranda açılan ışıklarla kendi-
ni mahkeme salonunda bulur. Mahkeme heyetinin oturduğu yüksek
kürsünün tam karşısında sanık, üzerine ellerini koyduğu ahşap par-
maklıkların ardında oturmaktadır. Sanığın arkasında ise salon dışına
taşacak kadar kalabalık izleyici grubu. Kalabalık izleyici grubunun
varlığı, duruşmanın kamu vicdanında gerçekleştiği mesajını iletir.
Duruşmada suçun niteliğine göre tek hâkim veya üç hâkimden
oluşan ağır ceza heyeti vardır. Ağır ceza heyetinin başkan haricinde-
ki üyeleri, başkanın nadiren kendilerine dönerek baş işaretiyle onay
aldığı sessiz karakterlerdir. Hâkim ise yargılanan suça ve sanığın ey-
leminin kamu vicdanında meşru addedilmesine göre babacan ve şef-
katlidir. Sanığın konuşmasını sağlamak için “oğlum/kızım” şeklinde
hitaplar kullanır. Suçun altında yatan gerçek nedeni öğrendiğinde ka-
nun ile vicdanı arasında kalır ama zoraki de olsa kanunu tercih eder.
Aslında hâkimin edilgen bir rolü vardır. Olaylar kendiliğinden çözü-
lüverir ve hâkim de sanığın uzun trajik hayat hikâyesini sözünü hiç
kesmeden dinleyerek katkıda bulunur.
Mahkeme sahnesine kadar düğümlenen olaylar, mahkeme salo-
nunda çözüme kavuşur. Özellikle de sanık için seyircinin tam da her
şeyin bittiğini düşündüğü anda aniden salona giren veya salondaki
izleyiciler arasından ayağa kalkarak konuşmaya başlayan tanık, sanı-
ğın masumiyetini ispatlayarak suçu masumlaştırır ve olayı aydınlığa
çıkarır. Duruşma sonrasında yaşanan dramatik sahneler, seyircinin
yaşadığı heyecanı ve yoğun duygu coşkusunu zirveye taşır. Çünkü ar-
tık suçlar meşrulaştırılmış, sevgililer kavuşmuş, çocuklar annelerine
ilk kez sarılmıştır. Yanlış anlamalar giderilmiş, iyiler kazanmıştır. Çö-
züm yeri işlevini yerine getirmiştir.