302 / 341
TBB Dergisi 2014 (113)
Mustafa ÖZEN
301
halinde, ayrıca yukarıdaki fıkralardaki hükümlere göre cezaya hük-
molunur’.
Bu düzenlemeye göre, BK m. 15/4 – ilk cümlede düzenlenen suç-
tan dolayı cezai yaptırım uygulanacaktır. Daha sonra, bu suç işlen-
dikten sonra, BK m. 15/4 – ikinci cümleye göre, GDO’ların, GDO ve
ürünlerinin veya GDO’lardan elde edilen ürünlerin ithal edilmesi,
işlenmesi, kullanılması, satışa arz edilmesi, satılması, devredilmesi,
kabul edilmesi, nakledilmesi veya bulundurulması, BK m. 15/2 veya
3’te suç olarak düzenlendiği için ayrıca bu suçlardan da cezai yaptırım
uygulanacaktır. Kısaca, BK m. 15/4 – ilk cümle ile ikinci cümle içtima
etmektedir.
Ancak, burada önemli bir husus atlanmıştır. Bu atlanan önemli
husus şudur: BK m. 15/1, 2, 3’te GDO’ların, GDO ve ürünlerinin veya
GDO’lardan elde edilen ürünlerin
‘işlenmesi’
suç olarak düzenlenme-
miştir. İşlenme kelimesi, ilk defa burada geçmektedir. Ancak, cezai so-
rumluluk bakımından yukarıdaki fıkraya gönderme yapılmıştır.
Peki, bu durumda işlenme kelimesinden dolayı nasıl cezai so-
rumluluk belirlenecektir? GDO’ların, GDO ve ürünlerinin veya
GDO’lardan elde edilen ürünlerin
‘işlenmesi’
halinde cezai sorum-
luluğun kabul edilmesi, kanunilik ilkesine aykırılık oluştur mu?
İlk önce, işleme kelimesinin ne anlama geldiğini belirlemek gere-
kir. İşleme kelimesi, BK m. 2/1-m’de tanımlanmıştır.
BK m. 2/1-m’ye göre, işleme kelimesi ‘GDO ve ürünlerinin, gıda,
yem veya diğer amaçlarla kullanılmasını sağlamak için yapılan ve ürü-
nün ilk halini önemli ölçüde değiştiren herhangi bir faaliyeti’ ifade eder.
Bize göre, kanun koyucu, işlenme kelimesini buraya koyarken
bilinçsizce hareket etmiştir. Yukarıda suç teşkil eden seçimlik hare-
ketlerden biri olarak kabul etmiştir. Ancak, bu açıkça düzenlenen se-
çimlik hareketlerin içinde bulunmamaktadır. BK, 15/4 –ikinci cümle,
yardımcı norm niteliğindedir. Burada kural belirtilmiş (yasaklanan
hareket belirtilmiş) yaptırım için yukarıdaki fıkralara gönderme ya-
pılmıştır. Ancak, yukarıdaki fıkralarda işlenme kelimesine (suç olarak
kabul edilen harekete) yer verilmediği için hangi fıkraya göre cezai
sorumluluk yoluna gidileceği belirli değildir.
Bu nedenle, cezada ka-
nunilik ilkesine aykırıdır.