TBB Dergisi 116.Sayı

390 / 449

TBB Dergisi 2016 (116) Esra KATIMAN 389
na son vermiş ve ardından temsilcilerini geri çekmiş olmasının 3, daha
genel olarak ise, “Türkiye’de Kızılhaç” konusunun, medyanın/basının
bugüne kadar ilgisini yeterince çekmemesi biraz düşündürücüdür.
Bu ilgisizliğin, toplumumuzdaki Kızılhaç ile ilgili genel bir bilgi
eksikliğinden kaynaklanabileceği olasılığı, makalenin kaleme alınma
nedenini oluşturmaktadır. Türkiye’de resmi olarak faaliyeti olmayan
ve Türk toplumu tarafından, Hristiyan dünyasına aitliği ile bilinen 4
ve daha çok afet zamanlarında yapmış olduğu yardımlarıyla tanınan
Uluslararası Kızılhaç Komitesi hakkında eksik olan bazı bilgileri ta-
mamlamanın, bu örgütün görev ve çalışmalarının bilinirliğinin art-
masına 5, böylelikle, insancıl hukukun Türkiye’deki gelişimine fayda
sağlayacağı düşünülmüştür.6
3 UKK tarafından Kıbrıs Kızılhaç Örgütünün 188. Üye olarak kabul edilmesinin, dış
basın tarafından bu gelişmenin tek nedeni olarak görüldüğü, ancak TC. Dış İşleri
Bakanlığı tarafından bu yoldaki bir kabulün bu güne kadar söz konusu olmadığı
notunu burada ayrıca düşmek gerekir:
cicr-turquie-2012-04-16. Bkz., ayrıca:
interview-2012-02-23.htm. Bu arada belirtmek gerekir ki, 25. Uluslararası Kızılhaç
Konferansı’nda (1986) kabul edilen ve 26. Uluslararası Kızılhaç Konferansı’nda
(1995) değişikliğe uğrayan Uluslararası Kızılhaç ve Kızılay Hareketi Tüzüğü’nün
4. Maddesi üyelik kabul koşullarına ilişkindir.
4 Benzer şekilde, “Türk Kızılayı’nın kan bağışı ile tanınır oluşu” benzetmesi de ya-
pılabilir. Bkz. Demir Mehmet Kaan, Arı Ercan, “Üniversite Öğrencilerinin Sivil
Toplum Kuruluşlarına İlişkin Bilgi Düzeylerinin Değerlendirilmesi: Kızılay Örne-
ği”, Ekev Akademi Dergisi, Yıl 17, Sayı 56, Yaz 2013. Araştırma, Kızılay’ın tanınır-
lığı konusunda üniversite öğrencilerinin orta seviyede bir bilgiye sahip olduğunu
ortaya koymaktadır.
5 Belirtmek gerekir ki, gerek Kızılhaç gerek insancıl hukuk üzerine, kütüphanele-
rimizde bazı yayınlar bulunmakla birlikte, bu kitapların büyük kısmı İngilizce
olup, önemli bir kısmı da, Kongre belgeleri gibi, düzenlenmiş organizasyonlara
ait derlemelerden oluşmaktadır. Örneğin, Bennett Angela, The Geneva Conven-
tion: the hidden origins of the Red Cross, Yayın Yılı: 2006, Bası: Pbk. ed.
6 UKK hakkında genel bilgi için, bkz.: Boissier, Pierre, Histoire du Comité inter-
national de la Croix-Rouge, Volume 1, De Solferino à Tsoushima 2e éd., Genève:
Institut Henry-Dunant, 1978;
Bugnion François, “Birth of an idea: the founding of the International Committee
of the Red Cross and of the International Red Cross and Red Crescent Movement:
from Solferino to the original Geneva Con-vention (1859-1864)”, International re-
view of the Red Cross, vol. 94, no. 888 (winter 2012), s. 1299-1338; Forsythe, David
P., The humanitarians: the International Committee of the Red Cross, Cambridge
University Press, 2005. - 372 s.; Durand, André, “Le premier Prix Nobel de la Paix
(1901): candidatures d’Henry Dunant, de Gustave Moynier et du Comité interna-
tional de la Croix-Rouge, Revue internationale de la Croix-Rouge=International
Review of the Red Cross”. Vol. 83, n° 842 (juin 2001), s. 275-285; El Kouhene Mo-