TBB Dergisi 117.Sayı

Kredi Kartlarıyla İlgili 6502 Sayılı Yeni Tüketicinin Korunması Hakkında Kanun’un Getirdiği ...

256

Kanun koyucu, m.22/II hükmünde faiz veya faiz veya benzeri

bir menfaat karşılığında, ödemenin üç aydan daha uzun süre erte-

lenmesi veya benzer şekilde taksitle ödeme imkanı sağlanması ha-

linde kredi kartı sözleşmesinin tüketici kredisi sözleşmesi olacağı-

nı belirlemiştir. Tüketicinin ödemelerinin üç ayı aşmayacak şekilde

ertelendiği kredi kartlarına ilişkin sözleşmeler ise tüketici kredisi

sayılmamaktadır. Böylece Yeni TKHK.’na göre kredi kartı sözleşme-

sinin iki temel unsuru vardır. Birincisi, faiz veya menfaat karşılığın-

da düzenlenmesidir. İkincisi ise ödemenin üç ay ve daha fazla erte-

lenmesi veya taksit imkanının sağlanmasıdır. Kredi veren tarafından

tüketicinin kredi kartıyla yaptığı alışveriş bedellerini herhangi bir

faiz, komisyon veya kredi kartı aracılığıyla kullanılan krediler, diğer

tüketici kredilerinden farklıdır. Bu nedenle tüketici kredisi sözleşme-

sindeki bazı hükümler kredi kartı sözleşmesinde uygulanmayacak-

tır. Nakit tüketici kredilerinde tüketici, krediyi belirli bir süre içinde

kullanıp kapatır ama kredi kartı kredisinde kapattıktan sonra tekrar

tekrar kullanabilir

Eski TKHK.m.10/A hükmünde, kredi kartıyla mal veya hizmet

alımı sonucu nakdi krediye dönüşen veya kredi kartıyla nakit çekim

suretiyle kullanılan krediler de m.10 hükmündeki tüketici kredileri

hükümlerine tabiydi

. Ancak kredi kartı sözleşmesi bakımından bün-

yesine uygun olmayan bazı hükümler uygulanamazdı. Bunlar, m.10/

II a (tüketici kredisi tutarı), m.10/II b (faiz ve diğer unsurlarla beraber

toplam borç tutarı ),m.10/II h (kredinin vadesinden önce kapatılması-

na ilişkin şartlar), m.10/II ı (kredinin yabancı para cinsinden kullan-

dırılması durumunda geri ödemeye ilişkin taksitlerin ve toplam kredi

tutarının hesaplanmasında hangi tarihteki kurun dikkate alınacağına

ilişkin şartlar) ve dördüncü fıkra (erken ödemeyle ilgili) hükümleriy-

di. Kredi kartı sözleşmesinde faizin hesaplandığı yıllık oran, ödeme

tarihleri, anapara, faiz, fon ve diğer masrafların ayrı ayrı belirtildiği

ödeme planı, istenecek teminatlar, akdi faiz oranının % 30 fazlasını

geçmemek üzere gecikme faiz oranı, borçlunun temerrüde düşmesi-

nin hukuki sonuçları yer alması gerekliydi.

Aslan, s.430.

Ebru Ceylan, “Tüketicinin Kredi Kartlarından Korunması”,

İstanbul Barosu Dergisi

Tüketici Hakları ve Rekabet Hukuku Özel Sayısı

, İstanbul 2007, s.27 vd.