Background Image
Previous Page  214 / 421 Next Page
Information
Show Menu
Previous Page 214 / 421 Next Page
Page Background

TBB Dergisi 2015 (118)

Aydın AKGÜL

213

Danıştay da kamu personelinin mesai takibinde parmak izi, iris,

retina taraması gibi biyometrik yöntemler kullanılmak suretiyle top-

lanan kişisel verilerin, ileride başka bir şekilde kullanılamayacağına

dair bir güvencenin mutlaka mevcut olması gerektiğini belirtmiştir.

55

Bu bakımdan, biyometrik verilerin, toplanma amacının gerçek-

leşmesinden sonra ne kadar süreyle tutulacağı, hangi hallerde silinip

ortadan kaldırılacağı gibi hususlara ilişkin güvenceleri içeren açık ve

kesin usul kurallarının biyometrik yöntemlerin kullanılmasına olanak

veren yasada düzenlenmesi zorunludur.

5. Kamu Personelinin Mesaiye Takibinde Biyometrik

Yöntemlerin Kullanılması

Bu başlık altında, son dönemde oldukça uyuşmazlık konusu olan

ve kamu görevlilerinin, biyometrik yöntemlerden faydalanılmak sure-

tiyle mesaiye devamını kontrol amacıyla yapılan uygulamalara karşı

açılan davalara değinilecektir.

Bu tür uygulamalara karşı açılan davalarda idare mahkemeleri-

nin ve son tahlilde Danıştay’ın yaklaşımı, başlangıçta bireylerin temel

hak ve özgürlüklerinin korunması bağlamında daha esnek iken, son-

rasında daha özgürlükçü hale gelmiştir.

a. Davanın Reddi Yolundaki Kararlar

Danıştay’ın konuyla ilgili verdiği ilk kararı 24.9.2008 tarihlidir.

“Personel Devam Çizelgesi ve Kontrol Projesi” kapsamında beledi-

yede görev yapan tüm memur, sözleşmeli personel ve işçi personelin

parmak izlerinin alınması ve bu parmak izlerinin işe geliş ve gidiş

kontrolünde kullanılmasına ilişkin işlemin iptali istemiyle açılan da-

vada; İdare Mahkemesince,

“salt mesai kontrolü için alınan parmak izinin

kişilik haklarına saldırı olarak değerlendirilemeyeceği”

,

“konunun özel haya-

tın gizliliği v.s. konularla ilgisinin bulunmadığı, çünkü özel hayatın gizlili-

ği konusunun kişinin özel yaşantısının kendi rızası dışında üçüncü kişilerle

paylaşılmasını ifade ettiği”

gerekçelerine de yer vererek davanın reddine

karar verilmiş, bu karar Danıştay Onikinci Dairesince onanmıştır.

56

55

Danıştay 5.D. 10.12.2013, E:2013/706, K:2013/9527; 5.D. 10.12.2013, E:2013/1286,

K:2013/9524; 5.D. 28.11.2013, E:2013/1595, K:2013/8602(Y.K.).

56

Danıştay 12.D. 24.9.2008, E:2007/6075, K:2008/4843(Y.K.).