119

KKTC’deki Kişilik Hakları İhlallerinin Medya-Sermaye İlişkileri Perspektifinden Değerlendirilmesi ...

316

hakları kavramı bir çerçeve olup, kişiliğe ilişkin haklar, değerler ve

varlıklar bu bütünü oluşturur. Medya aracılığıyla yapılan kişilik hak-

ları ihlalleri en çok özel hayat hakkı ile şeref ve haysiyetin ihlali şek-

linde karşımıza çıkmaktadır.

Özel hayat ve özel hayatın gizliliği çerçeve olan kişilik haklarının

içerisinde yer almaktadır.

Kişi, kendisini ilgilendiren bir olayın ya

da bilginin başkası tarafından bilinmesini istemeyebilir. Bu nedenle,

kişinin özel hayat alanına ve özel hayatının gizliliğine müdahale kural

olarak hukuka aykırıdır. Özel hayat alanı, kişinin gizli tutmakta çıka-

rının bulunduğu hususlardan müteşekkildir. Özel hayatın gizliliğinin

ihlali ise kişinin belirtilen nitelikteki yaşamının gizlilik niteliğinin or-

tadan kaldırılması anlamına gelmektedir.

Anayasa Mahkemesi, kişinin özel hayatının korunmasının, bu

alanı oluşturan unsurların her şeyden önce başkalarının gözleri önü-

ne serilmemesi anlamına geldiğine, orada cereyan edenlerin yalnız

kendisi veya kendisinin izin verdiği kimseler tarafından bilinmesini

kapsamına aldığına işaret etmektedir. Mahkeme, söz konusu hakkın

kişinin temel haklarından birisi olduğunu, kişiliğin serbestçe gelişti-

rilmesi için büyük bir önemi haiz olan özel hayatın gizliliği hakkının

yeteri kadar korunmadığı durumlarda kişilerin ve dolayısıyla toplu-

mun kendini güven içinde hissederek hareket etmesinin mümkün ol-

madığını belirtmektedir.

Kişinin özel hayatı; kamuya açık alan, özel alan ve gizlilik alanı

olmak üzere üç bölüme ayrılır. Bu üçlü ayrımda yer alan özel ve gizli

hayat, kişiliğin bir yansıması olarak kişilik hakkına dahildir ve bu se-

beple korunmaya değer bir nitelik taşımaktadır. Özel hayatın koruma

alanları, koruma araçları ve ilkeleri, ayrıca bu alana ilişkin sınırlama

ve yaptırımlar söz konusu hakkın konusunun çok yönlülüğünü ve

karmaşıklığını gösteren öğelerdir.

Jonathan Coper, “Özel ve Ailevi Yaşama Saygı”, Avrupa İnsan Hakları Sözleşme-

si ve İdari Yargı, Türkiye Barolar Birliği Sempozyum, Yayın no:97, Ankara, 2003,

s. 118.

Jean L. Cohen, “Demokrasi, Farklılık ve Özel Yaşam Hakkı”, Demokrasi ve Fark-

lılık, Dünya Yerel Yönetim ve Demokrasi Akademisi Yayınları, der. Seyla Ben-

habib, çev. Zeynep Gürata, Cem Gürsel, 1999, s. 297; Orhan Özdeş, “Tabiî Hu-

kuk Açısından Kişinin Özel Hayatının Gizliliği”,

Danıştay Dergisi,

C. IV, S. 14-15,

1974,s. 94.