dergi-121

TBB Dergisi 2015 (121)

Emine Gül KAMİLOĞLU LATİFOĞLU

325

konusu yasa değişikliği talebi 24.06.2009 tarihli TBMM oturumunda,

yıllık kart ücretinin banka ile kart hamili arasında imzalanacak söz-

leşmeyle belirlenebileceği gerekçesiyle yine reddedilmiştir.

Nitekim Yargıtay da ilk derece mahkemesi kararını bozduğu bir

kararında

iki hususa yer vermiştir. Öncelikle, taraflar arasında kuru-

lan özel hukuk ilişkilerinin sözleşme serbestisi ilkesi temelinde şekil-

lendiği ifade edilerek, banka ile tüketici arasında kurulan sözleşmenin

bir iltihaki sözleşme olmadığı düşüncesine yer verilmiştir. Bu sebeple

sözleşme yapma zorunluluğunun bulunmadığı vurgulanmıştır. İkin-

ci husus ise; kredi kartı üyelik aidatı adı altında talep edilen bedelin,

bankaların bu kartları çıkartarak üstlendikleri risk ve katlandıkları

maliyet göz önünde bulundurulduğunda yerinde olduğu düşüncesi-

dir. Nitekim söz konusu bedelin, bankaların gördükleri hizmetin uy-

gun bir karşılığını isteme hakkı kapsamında değerlendirileceği ifade

olunmuştur.

Bu kapsamda, kredi kartlarından alınan yıllık ücretlerin sözleş-

me serbestisi kapsamında alınmasının zaten mümkün olduğu, bu se-

beple alınan ücretlerin 6502 sayılı Tüketicinin Korunması Hakkındaki

Kanun’un yürürlüğe girmesine kadar “yasal dayanaktan yoksun” id-

dialarının yersiz olduğu anlaşılmaktadır.

5. Kredi Kartı Aidatlarının Haksız Şart Sayılıp Sayılamayacağı

Kredi kartı sözleşmesi kapsamında yasal dayanağı bulunduğu

önceki bölümde ifade edilen kredi kartı aidatlarına ilişkin şikayetler,

Yargıtay 13. Hukuk Dairesi’nin 18.07.2011 tarih, 2011/4736 esas ve 11579

karar sayılı kararı üzerine ciddi şekilde artmıştır. Anılan kararda,

bankalarca kredi kartı ücreti talep edilmesine ilişkin esasa yönelik bir

inceleme ve değerlendirme yapılmamış, yalnızca yasal düzenlemelere

aykırı olarak talep ve tahsil edilen kart ücretinin iadesine yönelik za-

manaşımı süresinin, 818 sayılı Borçlar Kanunu’nun 66’ncı maddesinde

belirtilen 1 yıllık zamanaşımı süresi olmayıp Kanun’un 125’inci mad-

desi gereğince 10 yıl olduğu tespit edilmiştir. Buna karşın basında yer

e.t.21.04.2015

13. HD. 11.04.2012, E.2012/7979, K.2012/9930; 07.02.2011, E.2010/3958,

K.2011/1717, 05.04.2011, E.2010/13722, K.2011/5258,

e.t.21.04.2015