dergi-122

Anayasa Mahkemesi’nin Laiklik ve Bölünmez Bütünlük İlkeleri Ve Hegemonik Koruma ...

işlerliği sonucunda ancak siyasal ortama ve devlet mekanizmasına

taşınabilmektedir. Dolayısıyla evrensel bilgi birikim ve akışına açık

çağdaş ve çoğulcu demokrasi ve insan hak ve özgürlükleri doğrultu-

sunda vücut bulan hukuk devleti ilkesinin siyasal hayatta bir anlam

ifade edebilmesi için siyasi partilerin özgürlüğü sağlanmalıdır. İşte bu

doğrultuda Anayasa Mahkemesi’nin yukarıda değinilen “bölünmez

bütünlük”, “laiklik” ilkelerine ilişkin anakronik bakış açısından vaz-

geçmesi gerekmektedir.

Öte yandan Anayasa Mahkemesi sahip olduğu yargısal denetim

gücünü hiçbir şekilde askeri, bürokratik, iktisadi, siyasi ve türevi elit

grupların çıkarları ve tercihleri doğrultusunda araçsallaştırmamalı-

dır. Şu halde sonuç olarak, Mahkeme resmi veya gayri resmi hiçbir

ideolojinin bekçiliğine soyunmamalı ve insan onuruna dayanan ve

evrensel anlamda insan hak ve özgürlükleri doğrultusunda gelişen

çoğulcu demokrasi anlayışına öncelik vermelidir. Bu durum ise de-

mokratik bir ortamda Mahkeme’nin toplumsal ve siyasal çoğulculuğa

olumlu yaklaşım sergilemesi ile ancak sağlanabilir.

Kaynakça

Aliefendioğlu Yılmaz

, “

Siyasal Partiler ve Sivil Toplum Örgütleri”,

Anayasa Yargısı

Dergisi

, C. 16, Ankara 1999, s. 95-115.

Arslan Zühtü, “Anayasa Mahkemesi’nin Siyasal Partiler Politikası: “Ve çağı”nda “Ya-

ya da”cı Yaklaşımın Anakronizmi Üzerine Bir Deneme”, Liberal

Düşünce Dergisi

Y. 6, S. 22, Bahar 2001, s. 5-14.

Arslan Zühtü, “Conflicting Paradgims: Political Rights in the Turkish Constitutional

Court”, Critique: Critical MiddleEastern Studies, C. 11, No. 1, Bahar 2002, s. 9-25.

Atar Yavuz, Türk Anayasa Hukuku, Mimoza Yayınları, b. 7, Konya 2012.

Berkes Niyazi, Türkiye’de Çağdaşlaşma, Ed. Ahmet Kuyaş, Yapı Kredi Yayınları, İs-

tanbul 2012.

Dalton J. Russell ve Weldon Steven A., “Public Images of Political Parties: A Neces-

sary Evil?”, West European Politics , C. 28, S. 5, Kasım 2005, s. 931-951.

Daver Bülent, “Anayasa Mahkemesi Kararları Açısından Siyasi Partiler: Bir Kaç Ör-

nek Olay”,

Anayasa Yargısı Dergisi

, C.2, Y. Ankara 1985, s.93-140.

Diamond Larry, Developing Democracy; Toward Consolidation, The Johns Hopkins

University Press, Baltimore ve Londra, 1999.

Dworkin Ronald, “Siyasal Anayasanın Ahlaki Temelleri”,

Anayasa Yargısı Dergisi

, C.

28, Ankara 2008, s. 27-39.