Sayi126

DÜZENLEYİCİ İŞLEMİN KONUSUNUN

GAYRIMEŞRU OLMASI

(Vakıf Üniversiteleri ile İlgili YÖK Düzenlemelerine

Eleştirel Bir Yaklaşım)

ILLEGITIMACY OF THE “SUBJECT-MATTER”

OF A REGULATORY STATUE

(Critical Approach toward the YÖK -Turkish Council

of Higher Education- Regulation on Foundation Universities)

Mustafa Yaşar DEMİRCİOĞLU

Özet:

19 Kasım 2015 tarihli Resmi Gazetede yayımlanan yeni

düzenlemelerle birlikte Vakıf Yükseköğretim Kurumları Yönetme-

liğinde değişiklik yapılmış ve “Kazanç Amacı Gütmeme ve Kaynak

Aktarımı” başlığı altında; vakıf üniversitelerinin kaynak aktarımı ya-

pamayacakları hüküm altına alındıktan sonra kaynak aktarımı sayılan

haller madde metninde sıralanmıştır. Yönetmeliğin 28’nci madde-

sinin ilk bendinde; “Mütevelli heyeti ve üyeleri ile bunlar dışındaki

üçüncü gerçek ya da tüzel kişilerden yapılan borçlanmanın Merkez

Bankasının bankalarca açılan kredilere uygulanan ağırlıklı ortalama

faiz oranlarından sebepleri izah edilemeyecek derecede yüksek be-

deller ile yapılması” nın kaynak aktarımı sayılacağı düzenlenmiştir.

Türkiye Cumhuriyetinde geçerli olan mevzuat hükümleri çer-

çevesinde bir vakıf üniversitesinin mütevelli heyeti ve üyeleri veya

bunlar dışındaki üçüncü “gerçek kişilerden faiz karşılığında borç-

lanmaları” hukuken imkansızdır. Zira vakıf üniversitesi ile ilişkisi ne

olursa olsun “gerçek kişilerden faizle borçlanılması” Türk Ceza Ka-

nunu hükümleri çerçevesinde “Tefecilik Suçu” na vücut vermekte-

dir. Hukuken imkansız, kanunen yasak ve hatta Türk Ceza Kanunu

hükümleri çerçevesinde suç sayılan bir fiil, YÖK Başkanlığı tarafından

çıkarılan Yönetmelik hükmü ile meşrulaştırılmaya çalışılmakta; vakıf

üniversitelerinin, piyasa koşullarından yüksek olmamak şartı ile mü-

tevelli heyet üyeleri veya bunlar dışındaki üçüncü gerçek kişilerden

faiz karşılığı borçlanmalarına cevaz verilmektedir.

Bu makalede 19.11.2015 tarihinde yayımlanarak yürürlüğe giren

Vakıf Yükseköğretim Kurumları Yönetmeliğinin ilgili maddesi bağla-

mında “gerçek kişilerden faiz karşılığı borçlanma imkanı” sağlanma-

sı ile ilgili mevzuat hükmünün, Türk Ceza Kanununun 241’nci mad-

desinde düzenlenen “Tefecilik Suçu” ile karşılaştırması yapılarak,

düzenleyici işlemin konusunun gayrımeşru olmasının hukuki sonucu;

idare hukukunda normlar hiyerarşisi ve yokluk teorisi çerçevesinde

ele alınarak değerlendirilmektedir.

Dr., İpek Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi, İdare Hukuku Öğretim Üyesi