dergi 127

fiili ve isnadın dayanağı olan delilleri bilmeden savunma yapılması

imkansızdır. Şu halde CMK’nın 153. maddesi dahi bu açıdan kabul

edilemezken, hakim kararı bile olmaksızın Cumhuriyet savcısının ka-

rarıyla kısıtlama getirilmesine imkan tanıyan düzenlemenin, “silahla-

rın eşitliği ilkesi” karşısında kabulü hiç bir şekilde mümkün değildir.

Bir diğer sorun ise özellikle şüpheliler tarafından vekaletname ve-

rilerek görevlendirilen avukatların, terör örgütüyle irtibatlı oldukları

yönünde bazı kolluk görevlilerinin sözlü ithamlarına maruz kalmala-

rıdır. Her şüphelinin ve sanığın savunma hakkı vardır. Savunma hak-

kı ihlal edilerek yürütülen bir yargılama sonucunda gerçeğin bulun-

ması imkansızdır. Avukatlar üzerindeki tehdit algısının giderilmesine

yönelik olarak kolluk görevlilerinin yetkili makamlarca uyarılması

faydalı olacaktır.

Özetle;

Avukatın şüpheliyle görüşmesi/iletişimi geciktirilerek, zorlaştırı-

larak, sınırlandırılarak, denetlenerek/kayda alınarak,

Avukat müvekkil gizliliği ve meslek sırrı ihlal edilerek,

Silahların eşitliği ilkesi yok sayılarak,

Çelişme yöntemi yerine dosya üzerinden tutukluluk incelemesi

getirilerek,

Müdafiin soruşturma dosyasını görmesi yasaklanarak, suçlu suç-

suzdan, haklı haksızdan ayırt edilemez.

Adil yargılanma hakkı ihlal edilerek yürütülen bir süreç, yeni

mağdurlar yaratır. Böylece terör örgütlerinin toplumda zemin kazan-

masına sebebiyet verilir. Fayda-zarar karşılaştırması yapıldığında, adil

yargılanma ilkelerine uygun düzenleme ve uygulamalar ise, her za-

man için bireyin ve devletin üstün menfaatinedir.

Olağanüstü halin ilanından itibaren çeşitli defalar dile getirdiği-

miz bu hususları bir kez daha ve topluca ifade etme zorunluluğu doğ-

muştur.

Gereğini takdirlerinize saygıyla sunarım.

Av. Prof. Dr. Metin Feyzioğlu

Türkiye Barolar Birliği Başkanı