207 / 545
206
Yeni Türk Medeni Kanunu’nda Aile Konutunun Önemi
leştirdiği, acı ve tatlı günlerini içinde yaşadığı, sahip olmak için eşlerin
uzun yıllar boyunca çalışıp çabaladıkları ailenin yaşam merkezi sayı-
lan bir yer” olduğu,
6
, “evlilik birliğinin devamı sırasında ortak oturma
ihtiyacının giderilmesine yönelik seçilen, sürekli nitelikte ve eşlerin
yaşamlarının merkezi sayılan taşınır ve taşınmaz yerler” olduğu,
7
“eş-
lerin dışarıdan bakıldığında üçüncü kişilerce anlaşılabilecek biçimde
sosyal yaşamlarının merkezi olarak seçtikleri, süreklilik arz edecek şe-
kilde birlikte oturdukları ve yaşam ilişkilerini düzenledikleri müsta-
kil ev veya apartman dairesi” olduğu,
8
“eşlerin yaşamsal ilişkilerinin,
işlerinin ve hayatlarının odak noktası olarak seçtikleri, varsa çocukla-
rıyla birlikte yaşadıkları ortak konut” olduğu,
9
“eşlerin ortak iradesiyle
ailenin barınmasına sürekli biçimde özgülenen yaşam alanı” olduğu,
10
“sürekli olarak barınmak üzere kullanılan ve aile yaşamının yoğun-
laştığı oturma yeri” olduğu,
11
“resmen evli olan karı kocanın birlikte
yaşamlarının merkezi haline getirdikleri, bu olgunun dışarıdan bakıl-
dığında da üçüncü kişiler tarafından rahatlıkla anlaşılabildiği ve kaybı
halinde barınma hakkının zarar göreceği ortak konut” olduğu
12
şek-
linde aile konutunun çeşitli tanımları yapılmıştır.
II. Aile Konutunun Unsurları
Yeni TMK.’nun aile konutuyla ilgili hükümlerinin uygulanabilme-
si için aile konutunun unsurlarının belirlenmesi gereklidir. Aile ko-
nutundan söz edebilmek için öncelikle bir evlilik birliğinin kurulmuş
olması ve bu ailenin birlikte yaşadığı konutun bulunması gereklidir.
13
6
Şükran Şıpka, Türk Medeni Kanununda Aile Konutu İle İlgili İşlemlerde Diğer
Eşin Rızası, İstanbul 2002, s.83.
7
Mustafa Dural/Tufan Öğüz/M. Alper Gümüş, Türk Özel Hukuku Cilt III, Aile
Hukuku, Gözden Geçirilmiş 11. Bası İstanbul 2016, s.165.
8
Nami Barlas, Yeni Türk Medeni Kanunu Hükümleri Çerçevesinde Eşler Arası Hu-
kuki İşlem Özgürlüğü ve Sınırları, Prof. Dr. Necip Kocayusufpaşaoğlu için Arma-
ğan, Ankara 2004, s.122.
9
Serkan Ayan, Evlilik Birliğinin Korunması, Ankara 2004, s.61 vd.
10
Cem Baygın, 4721 sayılı Medeni Kanun’un Evlenme, Boşanma ve Evliliğin Genel
Hükümleri Konusunda Getirdiği Değişiklikler, Ünal Tekinalp’e Armağan, C. II
İstanbul 2003, s.455.
11
Ömer Uğur Gençcan, Aile Konutu Kavramı, Şerhi ve Üzerindeki Haklar, İstanbul
Barosu Dergisi Aile Hukuku Özel Sayısı, 2007, s.19.
12
Şebnem Nebioğlu Öner, Aile Konutunun Sağ Kalan Eşe Özgülenmesi, Ankara
2014, s.11.
13
Gençcan, s.23 vd.; Nebioğlu Öner, s.11 vd.