Previous Page  208 / 545 Next Page
Information
Show Menu
Previous Page 208 / 545 Next Page
Page Background

207

TBB Dergisi 2017 (128)

Ebru CEYLAN

Yeni TMK. m.185/I hükmüne göre evlenmeyle eşler arasında evli-

lik birliği kurulmuş olur. Taraflar evlenme işleminin yapılmasıyla “eş”

sıfatını kazanırlar. Yasal evlilik ilişkisine dayanmayan evlilik benze-

ri serbest ilişkiler veya diğer yaşam beraberliklerinde resmen evlilik

birliği bulunmadığından, bu ilişkilerin aile konutu korumasından ya-

rarlanmaları mümkün olmaz. Ülkemizde çok görülen imam nikâhı

şeklindeki birliktelikler için de aile konutu koruması söz konusu ol-

mamaktadır.

14

Evli olmayan kişinin başkalarıyla paylaştığı veya evli

kişinin eşi dışındaki biriyle paylaştığı konut aile konutu sayılmamak-

tadır.

15

Bir oturma yerinin “aile konutu” olarak kabul edilmesi için aile

yaşamının yoğunlaştığı bir konut olması bu konutun oturmaya uygun

olması, bu konutun geçerli bir ayni veya şahsi hakka dayanması, kural

olarak tek konut olması ve fiilen kullanılıyor olması gereklidir.

16

Dokt-

rinde “konut”, “dış ortamdan az veya çok ayrılmış, insanların olumsuz

hava koşulları ve çeşitli tehlikelerden korunduğu dinlenmek, uyumak

gibi çeşitli yaşamsal faaliyetleri ile birlikte özel hayatını sürdürdüğü

ve kendisine ait mahremiyeti barındıran, bu şekliyle kişilere özel ol-

ması dolayısıyla hukuki olarak da korunan az veya çok kapalı ve gü-

venlikli alanlar” şeklinde tanımlanmıştır.

17

Aile konutunun taşınır veya taşınmaz olmasının bir önemi yok-

tur.

18

Aile konutunun geçerli bir ayni veya şahsi hakka dayanması ge-

reklidir.

19

Aile konutu kural olarak tek bir konuttur, çünkü hayatın olağan

akışına göre normal olan her ailenin tek bir yaşam merkezinin olması-

dır.

20

Karavan, yat, yazlık ev, yayla evi, devre mülk, dağ evi, göl evi, bağ

evi, otel odası, gemi odası “aile konutu” sayılmamaktadır, çünkü bu

konutlar ailenin sürekli kullanımına özgülenmediğinden aile yaşamı-

nın yoğunlaşmadığı mekânlar olup sadece yılın belirli dönemlerinde

14

Nebioğlu Öner, s.19.

15

Şıpka, s.78.

16

Gençcan, s.26.

17

Şıpka, s.72.

18

Gençcan, s.27.

19

Gençcan, s.27.

20

Ebru Ceylan, Türk ve İsviçre Hukukunda Boşanmanın Hukuki Sonuçları, Dok-

tora Tezi, Galatasaray Üniversitesi Yayınları, İstanbul 2006, s.140; Barlas, s.122;

Gençcan, s.29; Nebioğlu Öner, s.22.